"มัลฟอย"เธอพึมพำขึ้นมาพร้อมกับเสียงของเจ้าของร้านที่พูดชื่อของมัลฟอยออกมา และเสียงนั้นก็เข้าหูของเจ้าของร้านอย่างไม่ต้องสงสัย
"ครับ คุณมัลฟอย ผมคิดไม่ผิดจริงๆว่าคุณต้องรู้จักกัน"เจ้าของร้านตอบออกมาโดยไม่รู้เลยว่ามันได้ไปสะกิดต่อมบางอย่างของเฮอร์ไมโอนี่เข้าอย่างจัง
"ค่ะ ถึงฉันจะไม่อยากนับเขาเป็นคนรู้จักก็เถอะ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะ" เฮอร์ไมโอนี่พูดกระแทกเสียงเบาๆ แค่ได้ยินชื่อเขาเธอก็เกิดอารมณ์ฉุนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เขามันเลวไม่มีที่สุดจริงๆ เฮอะ!
"ด้วยความยินดีครับ"เจ้าของร้านตอบออกมาอย่างงๆพร้อมกับมองเฮอร์ไมโอนี่ที่เดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย
'มีเรื่องอะไรกันรึเปล่านะ'เจ้าของร้านอดคิดไม่ได้ แต่สักพักเขาก็สะบัดศีรษะ ไล่ความคิดนั้นออกไปแล้วหันไปจัดการร้านของตัวเองต่อ
วันเปิดภาคเรียน
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
วันที่ 1 กันยายนของทุกๆปีเป็นวันเปิดภาคเรียนของโรงเรียนเวทย์มนต์ฮอกวอตส์ เวลานี้ชานชลา 93/4 ต่างคราคร่ำไปด้วยนักเรียนทุกๆชั้นปี เสียงเอะอะโวยวายและเสียงทักทายยังดังอยู่อย่างต่อเนื่องอย่างไม่มีท่าทางว่าจะสงบลงอย่างใด บ้างก็มีเสียงร่ำลาทั้งด้วยความเสียใจ ภูมิใจ และ . . . .ความคิดถึง
เฮอร์ไมโอนี่ขนย้ายสัมภาระของเธอมาจากบ้านโพรงกระต่ายพร้อมกับครอบครัววีสลีย์และแฮร์รี่ และตอนนี้ ทั้งนายและนางวีสลีย์ก็กำลังร่ำลารอนราวกับเขาจะไปรบ
BẠN ĐANG ĐỌC
Amour interdit รักต้องห้าม
Fanfictionเขา สายเลือดบริสุทธิ์อันเย่อหยิ่งที่โกรธแค้นเธอราวกับเธอไปฆ่าล้างตระกูลเขา เพียงเพราะเธอเป็น 'เลือดสีโคลน' เธอ เลือดสีโคลนที่เขาแสนจะรังเกียจ แต่แม้รังเกียจ เขาก็ยังอยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ แล้วอย่างนี้พวกเขาจะรักกันยังไง ปล.ฝากติดตามด้วยนะคะ ㅇ u ㅇ~
