You And Me And You {Completed}

G

​က်ဆင္​း​ေနဆဲျဖစ္​​ေသာ မိုးစက္​မ်ားက
ထီးၾကည္​ၾကည္​​ေပၚမွာ တ​ေပါက္​​ေပါက္​။
စိုစြတ္​​ေနတဲ့ လမ္​းမ​ေပၚမွာ ဖိနပ္​ျဖဴျဖဴ​ေလးလည္​း
ရႊံ႕​ေတြနဲ႔ ​ေပပြ​ေနၿပီ။
အ​ေရးနဲ႔အ​ေၾကာင္​းဆို စာအုပ္​က ​ေမ့ခဲ့ျပန္​ၿပီ။

"Shit!!!!!!!"

အိမ္​ျပန္​ဖို႔ကပဲ အ​ေကာင္​းဆံုးျဖစ္​လို႔ အ​ေ႐ွ႕ဆက္​သြား​ေန​ေသာ ​ေျခလမ္​းတို႔က အ​ေနာက္​သို႔ ျပန္​လည္​​ေနသည္​။
ဒီမိုးကတ​ေမွာက္​ သည္​းတထက္​သည္​းလာသည္​။
ထီးပင္​မခံႏိုင္​​ေတာ့ တစ္​ကိုယ္​လံုးလဲ စိုရြဲလို႔။
စိတ္​ပ်က္​စရာ မိုး။

ပြင္​့​ေန​ေသာ အိမ္​တံခါး​ေၾကာင္​့ သူခိုးမ်ားလား။
​ဘယ္​လိုသူခိုးကမ်ား ​ေန႔ခင္​း​ေၾကာင္​​ေတာင္​ ၀င္​ခိုးရတာပါလဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေၾကာင္​းကို စံုစမ္​းၿပီး အိမ္​မွာမ႐ွိတဲ့ အခ်ိန္​ ၀င္​ခိုးတာျဖစ္​မယ္​။
ဘယ္​လိုသူခိုးပဲျဖစ္​ျဖစ္​​ ​ေတြ႕မယ္​။
လက္​ထဲမွာ လြယ္​အိတ္​ႀကီးကို ကိုင္​ၿပီး အခန္​းထဲ ​ေျခသံဖြဖြ ၀င္​ခဲ့​ေတာ့ သူခိုးက တစ္​ကိုယ္​လံုးအမဲ။ အ​ေနာက္​က​ေနပဲ ျမင္​ရတယ္​ဆို​ေပမယ္​့ ခႏၶာယ္​ကိုယ္​ခ်င္​းက သိပ္​ကြာတာမဟုတ္​။ ဒီသူခိုး ​ေသ​ေပ​ေတာ့။
ျဖစ္​ခ်င္​ရာျဖစ္​ဆို လြယ္​အိတ္​နဲ႔ ​ေကာက္​ထု​တာ။

"အာ့....အ"

ဒီအသံၾကားဖူးပါတယ္​။ ဘယ္​သူလည္​း မသိဘူး။

"Park Jimin ဘာလို႔ ႐ိုက္​တာလဲ"

"ဟင္​.....Tae Hyung ဒီကို ဘာလာလုပ္​တာလဲ"

ကြၽန္​​ေတာ္​ ဒီတစ္​ခါလည္​း မွားျပန္​ၿပီ။ ကို္​ယ့္​ခ်စ္​သူကိုမွ သူခိုးလို႔ စြတ္​စြဲမိ​တယ္​လို႔။
သူသိရင္​ အ​ေျပာကခံရအံုးမယ္​။

"ကိုယ္​့အိမ္​ကိုလာတာကို မလာရဘူးလား"

​ေျပာလိုက္​တဲ့ စကားတိုင္​းက ဘုကလန္​႔ႀကီး။
ဘယ္​​ေတာ့မွမ်ား ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို အ​ေကာင္​း​ေျပာမွာလဲ။ တျခားသူ​ေတြ​ေတာ့ မသိပါဘူး ကြၽန္​​ေတာ္​ကို္​ယ္​တိုင္​​ေတာ့ သူနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​က ခ်စ္​သူ​ေတြလို႔ မယံုပါဘူး။