Yhanna's POV
"Im sorry to disappoint you ma." Nakayuko kong sabi habang nakaharap kay mama.
Paano ba naman kasi ako pa yung nagtapang na kausapin yung kabit ng papa ko, eh wala eh hindi tumalab yung super duper sungit kong awra. Tss.
"No anak, im really proud of you, kasi pinaglaban mo yung family natin. Kaso wala eh... mas pinili ng papa mo yung babaeng... yung babaeng yon." Umiiyak na sabi ni mama.
Wala akong ibang maitulong sa kanya kundi ang yakapin sya. I don't know what's her exact feeling now but i know that it's hurt a lot.
And it really kills me. Seeing my mother crying... crying because of a person i trust the most.
"Ma, kahit... kahit wala si papa, nandito ako, kami ni kuya Jr. Mahal na mahal ka namin ma." Umiiyak narin ako.
Masakit din para sa akin. Yung katotohanan na hindi na buo ang pamilya namin. Yung katotohanan na, iniwan kami ni papa..... para sa isang babae.
Isa pa, hindi pa alam ni kuya Jr ang tungkol dito. Hangga't maaari ayokong malaman nya kasi alam kona kahihinatnan but that's our fate. Alam kong malalaman at malalaman din nya.
Hinatid ko na si mama sa kwarto nya para makapagpahinga na sya. It's already 9pm kaya naman nagpunta narin ako sa kwarto ko para makapagpahinga.
Habang nakahiga ako, hindi ko maiwasang hindi maluha, dahil sa ginawa ni papa sa amin. Ngayong ko lang naramdaman na sobrang sakit pala.
'Anak patawad pero kaylangan ko kayong iwan'
Yan ang mga katagang binitawan ni papa kanina lang. Mga katagang hinding hindi ko makakalimutan.
Ilang minuto naring nakapikit ang mata ko pero gising na gising parin ang diwa ko.
At dahil hindi ako makatulog, naisipan ko munang lumabas at maglakad lakad.
Si kuya Jr kaya nasaan? Bakit hindi pa sya umuuwi? Hays.
May nadaanan akong mini bar kaya naman naisipan kong uminom nalang ng kahit konti baka dito, makalimot ako kahit katiting na problema lang.
Umupo ako sa pinakadulo na vacant.
Ang ingay ng paligid. And masasabi kong napakaraming tao ngayon. May tumutugtog na banda at All i ever need ni Austine Mahone ang pinapatugtog nila.
Im just sitting, and listening to a band with a good voice of their vocalist.
Tinitigan ko ang lalaki na kumakanta sa stage. Actually, pasok sya sa ideal man ko. Matangkad, may kaputian, matangos ang ilong, at magaling kumanta. Sumasayaw rin kaya sya?
Biglang nanigas ang katawan ko nang bigla syang tumitig sakin.
You're all i ever need
Baby you're amazing
You're my angel come and save me ~
He's still staring at me, i do too. Parang nastock ako sa mga mata nya. He's serious what he's doing. Hindi ko alam pero parang lahat ng dugo ko umakyat papuntang pisngi ko.
You're all i ever need
Baby you're amazing
You're my angel come and save me ohhh ~
ATLAST! Humiwalay narin sya ng tingin! Napailing nalang ako at nagpalabas ng napakalakas na paghinga. I feel my heart beating so fast.
Umorder nako ng 3 bote ng alak. Sa tanang buhay ko, ngayon palang ako mag iinom. I had no choice. I despirately want it.
Habang tinutungga ang alak, pinapanood ko ang mga tao na sumasayaw sa gitna. Wala nang tugtog ng banda. Just a sound of Dawin's Sidekick.
"Miss, masama ang alak sa mga magagandang katulad mo." Napatingin ako sa nagsalita.
He's here. In front of me, standing and smiling.
Nakatitig lang ako sa kanya. Ang gwapo nya sa mapalitan. Yah!
Ano ba 'to. Ang daming lalaking pwedeng lumapit sa akin bakit eto pang lalaki na 'to? Ano bang pwedeng isagot sa sinabi nya? Yhanna gamitin mo naman utak mo!
"Mauubos mona yung tatlong bote oh, tama na yan." Umupo sya sa harap ko at nilayo sa akin ng bahagya ang last na bote na iniinom ko.
"I have a lot of problems. I need that. So give it!" Kukunin ko na sana ang bote pero nilayo nya ulit yon.
I glared at him.
"Spill it to me then." Seryoso nyang sabi.
Uhh. Crap! This is the main option that i really need.
So ayun, mangiyak ngiyak kong kinwento sa kanya ang nangyaring pambababae ni papa. At pag iwan nya sa amin. Nang totally na umiyak nako, he just rubs my back at paulit ulit na sinasabing 'everything will be fine.'
Nang nakarecover na ko, parang gumaan ang pakiramdam ko. Mas maganda talaga yung mailalabas mo sa isang tao ang hinanakit mo.
"Uh, thankyou for giving me such time this night." Sambit ko.
"No, it's okay. Nang tumitig ako sayo kanina nung kumakanta ako sa stage, i saw na talagang mabigat ang nararamdaman mo ngayon. I just wanted to help, always." Nakikita na ang paniningkit ng mga mata nya dahil sa ngiti nya.
He's damn handsome! Omygod yhanna ayos mukha ah. Baka namumula kana nakakahiya!
I smiled a bit to him. Pafi pagngiti ko, feel ko awkward. Haaays ang hirap naman makipagmabutihan sa kanya. Dmskqksjccjsjajsjs
Bakit ganto, ngayon palang kami nagkita at nagkausap pero ang gaan na agad ng pakiramdam ko sa kanya.
How weird.....
"By the way, im Yhanna nga pala. And you are?" I asked as i offer my hand for a shakehands.
"Im Ken. nice meeting you, Yhanna." And he took my right hand for a shakehands.
-----------
Chapter 1 agad para pak na pak. Ngina huh. Support nyo to. Hahahaahahahah
