Kendimi; tamamlanmak istenen lakin tamamlanmayan cümleler gibi hissediyorum. Avazları çıktığı kadar susuyorlar, bense boğazlarında tek kelimeden oluşan ,o basit cümle, sessizliğe hapsediliyorum.
Kendimi; cümlenin gizli öznesi, kelimelerin arasına sıkıştırılmış -gizlenmeye çalışılan- anlamlara benzetiyorum. Gizliyim, görmek isteyenler beni buluyor. Pek istekli değiller, alışmışlar görünenlere inanmaya... Ne olacaktı?
Kendimi; insana benzetiyorum. Canavar değilim, korkulması gerekmez benden. Bu gerçeklik salt duygulu insanlar için geçerli. Bazımız, gizli -iyi saklanmış- bir canavar. İnsanlar korkulacak varlık değildirler, bir canavara dönüşmedikleri sürece. Soyut olarak düşünecek olursak canavarlaşmaya başlayan insanlara, kasırgaya dönüşen rüzgarın çığlıkları derim. Kurtarılmak istiyor, diğerleri yardım etmiyorlar.Bazıları ise kurtarılmış, dinginleşmesi bekleniyor.
Sadece gördüklerinizi değil, göremediklerinizi de düşünün.
Mavi hayalleri olan siyah bedenlere.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyahın Mavi Hayali
Cerita PendekUmudunu kaybedenlerin umudunu bulması dileğiyle.. Bu kitap ; küçük büyük acı çekmiş herkese ithafen yazılmıştır. Ben kim miyim?Ben bu satırların arkasına saklanmış ve dizleri yaralı olan korkak bir kızım.Ve beni saklandığım yerden çıkarabilcek tek k...
