Siyahın Mavi Hayali

Yoruldum

Neyin var deseniz işte bu diyemiyorum. Bir iki olaydan kalma bir acı değil. Bir iki olayın etkisi de değil. Sayamıyorum. Ben bile sayamıyorum. Kaç kırık var. Kaç yara var bilmiyorum. Sadece bildiğim tek şey canım yanıyor. Canım yanıyor diyince aklınıza hemen aşk geliyor. Değil. Aşk değil. Bakın tüm samimiyetimle söylüyorum keşke aşk acısı çeksem. Ne bileyim. Şiir yazarım. Yazı yazarım. Oturur ağlarım. Aşk şarkıları dinler, mırıldanır, efkarlanırım. Ama değil. Geçmişte bir takım olaylar yaşadım. Sayısız olay. Bir iki değil yani. Şuraya açık açık bir kaç tanesini de yazdım. Ve yazmadığım daha niceleri var. Anlatmıyorum kimseye kolay kolay. Şuraya bir iki kelime yazınca neyin var diyorsunuz. Boşver diyorum. Siliyorum yazdıklarımı, bir şey yokmuş gibi devam ediyorum. Artık öyle saçma bir hâl aldım ki. Büyük olaylar karşısında güçlü dururken, ufacık olaylara kırılıyorum. Söylediğiniz basit bir cümle beni paramparça ediyor. Farkında mısınız? Farkına varın derim. Farkına varın ki yakmayın canımı. Narin bir insanım lan ben. Güçlü, güçlü, güçlü. Hayır ne güçlüsü? Değilim. Kırılganım. Anlık, fevri bir tavrınıza oturup hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Psikolojim alt üst. Psikolog koltuğuna oturup tedavi olmak yerine gelip burada yazıyorum. Şiir yazıyorum, küfür ediyorum, laf atıyorum, dalga geçiyorum. Normal değilim. Kapatmak istedim şurayı. Defalarca kapatmak istedim. Kapattım, saniyesi geçmeden açtım. Bırakıp gidemediğim insanlar. Şurayı kapatsam elimde başka yol kalmıyor. Ha bu karşı tarafın imkansızlığı değil. Benim imkansızlığım. Benim kısıtlı kalışım. Şuraya yazıyorum. Bir şeyler karalıyorum. Bazen saçma sapan cümleler, bazen güzel şiirler sözler. Kafamı dağıtmaya çalışıyorum. Lafa dağıtayım diye geldiğim yerde, sinir krizine girip, nefesi kesilmiş halde telefon başında duran bir insana dönüyorum. Bazı şeyleri anlatamıyorum. İşte bu yaptığın kırdı beni diyemiyorum çoğunuza. İşte bu yazdığın yaktı canımı diyemiyorum. Diyemiyorum. Anlamanızı istiyorum çoğu zaman. Ben anlatmadan, siz anlayın. Ama anlayamıyorsunuz. Çabuk vazgeçen bir insan değilim. Mücadele etmeyi severim, inatçı bir yapım var. Ama vazgeçince de umurumda olmaz bazı şeyler. Vazgeçmek istemiyorum. Kendimden vazgeçmek istemiyorum. Deliyim ben. Bazı şeyleri yapmayı kafaya koyarsam, yaparım. Kimse de umurumda olmaz. Yaptırmayın bana. Bana olumsuz hiçbir şey yaptırmayın. Yapmama sebep olmayın. Anlatamıyorum işte kendimi. Cümleden cümleye atlıyorum. Anlayın be. Anlayın halimden. Yoruldum ben.