Sign Of The Times

Hoofdstuk 12

Pov. Harry

''Harry! word wakker!'' hoor ik een zware stem roepen , waarschijnlijk mijn vader. ik open me ogen en draai me om, ik schik eventjes als ik mijn vader naast me bed zie staan ''pap nooit van kloppen gehoord!'' roep ik, terwijl ik wat slaap uit mijn oog wrijf. ''wie was die jongen die je gisteren avond naar binnen haalde??'' vraagt hij nieuwsgierig en kruist zijn armen. ik ga wat overeind zitten en kijk hem aan , ''dat was Louis, een vriend van me'' zeg ik. ''Een vriend?? nog nooit over hem gehoord!'' ''tja misschien moet je dan eens luisteren naar me! dan weet je tenminste wat er allemaal gebeurd op een dag'' sis ik. ''ik hoef jou stomme en saaie verhalen niet te horen jongen man! over 5 min zit je beneden aan de tafel, we eten gezamenlijk'' en dan verlaat hij de kamer.

ik sta op en haal een hand door mijn haar. vervolgens kleed ik me om. 'ik hoef jou stomme en saaie verhalen niet te horen jongen man' praat ik hem na, Jezus vraag dan ook niets ..

ik trek mijn schoenen aan en doe me ringen om, dan loop ik naar beneden. Ik zie mijn moeder en Vader zitten ''waar is Gem?'' vraag ik als ik plaats neem aan de tafel ''die is eventjes weg lieverd'' zegt mijn moeder en legt een broodje op mijn bord. ''Mam ik heb eigenlijk niet zo'n trek'' zeg ik als ik al een misselijk gevoel krijg door te kijken naar het brood wat er ligt. ''Dan drink je alleen even wat thee lieff'' glimlacht mijn moeder. ''Niets daar van! hij gaat eten'' spit mijn vader uit. ik kijk boos naar hem. ''mam heeft al gezegd dat het niet hoeft'' zeg ik dan. ''en ik zeg van wel!'' ik sta op en loop boos weg naar boven. ''HARRY STYLES!'' roept hij. ik ren vlug mijn kamer in en doe hem op slot'' ik hoor harde stappen naar boven komen en slik'.