Warning: SPG. LANGUANGE. SPG
--
PROLOGUE
"Fvck. Fvck. Fvck. What I'm going to do ughhh." inis kong sambit kay Frances na ngayon ay nakahalukipkip. Kanina pa halos pumutok ang mga ugat ko sa ulo dahil sa frustration kakaisip kung paano ko ngayon matatakasan tong problema ko.
Dad is dead. But, still all his debt is alive and they now hunting me. What a crazy life I have. Ha Ha Ha. I really owe you dad. Thank you for giving me this kind of life. What a mess.
"Then what's your plan, Miss Serrano?" sabi ni Heily sabay pagsubo ng peanut. Tss. I hate peanuts.
Plan? What's my plan? Ano nga ba? Wala akong pera. Baon na baon na ako sa utang. No money. No plan. Bakit ka pa kasi daddy nangutang? Tignan mo tuloy ako ngayon, yung napakaganda mong prinsesa hinahabol ng utang hindi man lang ng mga mayayaman na gwapo pa.
"Plan? Fvck it." Kanina pa ako mura ng mura. Lahat ng klaseng curse nalabas na ng maganda kong bibig. "Anong gagawin ko? Lahat lahat ng kayamanan at pinaghirapan ng magulang ko. They. Are. All. Gone. Wala ng natira sa akin. Except ang mansion. I will never sell that. That's the only remembrance they gave to me."
I sighed.
Wala na akong maisip na magiging sagot sa problema ko. Hindi ko sila mababayaran. Magkamatayan man. Hinding hindi ko ibebenta ang mansyon.
Napabuntong hininga na lang ako. Sa lahat ba naman ng mangyayari sa akin. Ganito pa? Aba. How lucky I am.
"Leave the country then." napatingin ako kay Gray. "Merong eroplanong babyahe ng papuntang Vancouver, Canada mamayang 10 pm. We can help you to get out of this kind of situation."
Nagsilakihan ang mga mata. Holy esophagus. Seriously? Out of the country? Canada? I'd like that.
Tunay ngang maasahan ang mga kaibigan sa panahon ng kagipitan. I know that they are real friends from the start. Frances and Heily is my childhood friends while Gray is our great highschool boy bestfriend slash our finance treasurer slash airport boy. Well, no doubt. Siya lang naman ang nag-iisang tagapagmana ng Villaruez Group of Company at Cabrillas Int. Airport.
Tutulungan nila akong makalabas ng bansa. Thank God. Matatakasan ko na ang dalubyo na humahabol sa akin.
Hay. Canada. Canada. Canada.
"Pero anong mangyayari sa school ni Quira aber?" singit ni Heily na nakaangat ang brown niyang kilay. Tss. Edi siya na maganda kilay. Pinakilay kasi. Madaya.
"Ako na bahala dun. Easy to handle. Remember, I can do whatever I want in just a snap." ani Gray habang minumuwestra ang mga daliri niyang nagiisnap ah. Ang laki din talaga ng ulo. Totoo talaga ang kasabihan na 'basta mayaman siguradong mayabang'.
"I like your idea, Gray." sambit ni Frances at tinuro ako "So you better pack up now or else."
"Or else, dito ka lang sa bansa. Hinahabol habol ng mga black man sa utang. Kung tutuusin dapat mainggit ako sayo. Kaso hindi eh. Utang yung humahabol sayo hindi gwapo. HAHAHAHAHA!!!"
Halos mamatay matay na kakatawa si Heily at Gray. Nakalagay pa yung mga kamay nila sa tiyan nila sa sobrang kakatawa. Halos maubusan na sila hininga pero hindi pa rin sila tumitigil. Pakyu! Ughh.
Nagbad finger ako at naglakad na papuntang room ko.
"Yeah, whatever."
Tinanggal ko yung mga pinakamaganda at bago kong mga damit sa closet. Sinuksok ko lahat sa maleta. Nilagay ko lahat ng kailangan. Matagal tagal din ako sigurado dun. Mga buwan? Taon? Nays. Di talaga ako makapaniwalang nag-iimpake ako. Na pupunta ako ng Canada. Hindi na ako hahanapin pa ng mga pinag-utangan ni daddy. Magiging free na ulit ako.
