Where Do Broken Hearts Go?

Chapter 1

"Hey! Antayin mo naman ako!"

"Bilisan mo kasi! Malelate na ako, ayoko pa naman sa lahat yung nalelate ako."

"Eto na nga!"

Ganito kami araw-araw. Sigawan, takbuhan, habulan, hanggang sa makarating kami sa skwelahan.

"Ang bagal mo naman!"

Ang reklamador talaga nitong taong to. -.-

Narating namin ang eskwelahan ng hinahangos. Actually, mayayaman naman kami eh. May kotse, driver, malaking bahay, name it and we have it kaso sadyang makukulit kami, gusto naming maglakad, I mean, tumakbo, papuntang school. Which is malapit lang sa bahay namin. Nang makapasok na kami sa gate marami na namang tao kahit malapit nang mag ring yung bell.

"Andyan na sila!"
"Gosh! They're so gorgeous."
"Prince, akin ka nalang!"
"Wetwew! Princess, ang ganda mo talaga!"
"Ganda naman nila kahit pinagpapawisan!"

Yeah, kami ang pinag-chichismisan nila na rinig na rinig naman. Pwera sa pagiging mayaman, sikat nga rin pala kami. Kaso nga lang, sikat kami as a "couple" eh hindi naman 'kami' sa totoong buhay. Tinatawag pa kami sa pangalan na hindi naman amin. 'Prince & Princess' kami sa school kasi ganon kalayo ang lebel ng kasikatan namin. Haaaaayyyy!!! Buhay!!!!

Naramdaman ata ng kasama ko yung pag buntong hininga ko kasi hinawakan niya yung kamay ko o sadyang nagseselos lang siya. -___-

"Stop that." napatingin ako sa kanya nang magsalita siya.

"'Stop' what?" I stared at him startled for what he meant.

"You're pouting" Suddenly, I realized, I really am pouting. Kinabahan ako bigla. I always have this nervous feeling every time he caught me doing things that looks weird or different to him.

I relaxed my lips and continued walking with him. Naramdaman ko bigla na gusto kong mag CR.

"Teka lang. Una ka na, susunod nalang ako."

"Bakit?" tinignan niya ako ng may pagtataka "Going somewhere?"

"Yeah," nginitian ko siya "CR."

Then, I saw him blushed. Aww... Ang cute niya talaga.

"I'll come with you."

Ang awkward na nga ng atmosphere sasama ka pa. -.- I wanted to tell him but HELL hindi ko masabi!