A week before the break-up..
Sabrina Gomez POV
One year. Today's our 12th monthsary. Probably anniversary nansiguro matatawag dun? Hahahaha.
We've decided na simplehan na lang namin ang celebration. Na 'di na masyadong expensive. Tsaka sapat na yun. Hindi matatapatan ng pera ang nararamdaman ko ngayon. Ang sarap lang sa pakiramdam na nakaabot kami ng one year and we're just both in our senior high school.
Oo, hindi rin naman maiiwasan sa isang relasyon yung selosan, awayan ganyan. Napagdaanan namin yan at masaya ako dahil nalagpasan namin lahat ng problemang dumating sa amin. At ngayon.. I'm just very excited about the thought of having a future with him. Sana nga.
Dahil hindi ko inaasahan ang mangyayari after niya akong inihatid sa bahay after our date.
*Flashback*
After naming nagdate ay inuwi niya ako agad. Sobrang saya ko ngayong araw na 'to dahil wala kaming ginawa buong magdamag kundi maging sweet. Pati na nga ata asukal matatalo na namin sa kasweetan e. Hahahahaha. Sana lagi kaming ganito...
"Justin..." tawag ko sa kanya pagkahinto ng sasakyan sa tapat ng bahay namin.
"Hmm? Yes, babe?" malambing niyang tanong at lumapit saka yumakap sa akin. Napangiti ako, yan ang nagustuhan ko rin sa kanya e. Sobrang sweet niya.
"I love youuuu! Thanks for today Mr. Justin Marquez." I said on my very sweet voice and kissed him on his left cheek. Saka ako humiwalay.
"My pleasure Mrs. Marquez." sabi niya at ngumiti. "I love you too." he continued and suddenly grab my nape and began to kissed me. I responded to his kisses.
"Hmm." I moaned between our kisses. Our kisses started in a passionate one and turned into aggressive. But we know our limits. Kaya bago pa may mangyari ay humiwalay ako sa halik niya.
"I need to go." sabi ko at akmang aalis ng tinawag niya ako. Lumingon naman ako.
"Our business has bankrupt." Sabi niya ng malungkot na tono.
"What? How?" tanong ko. "Are you okay?" I concernedly asked.
"I don't know what happened, pero ang narinig ko ay bigala na Lang daw nagsi-alisan ang mga investors namin. Lahat. As in lahat. Maayos naman ang kumpanya namin nung bago sila umalis at wala akong makitang dahilan para umalis sila."
I patted his shoulder, "Sana maayos yan nila tita. Tsaka kung maayos naman pala ang company niyo bago sila umalis, sigurado akong babalik din sila." sabi ko at ngumiti.
"Thank you, Sab. Mawawala man yung company namin ay walang magbabago sa'tin. Mawala man lahat yun..basta wag ikaw. Yun yung pinakamahalaga sa amin pero hindi lang naman yun ang business namin e. Mababawasan lang naman yung yaman--"
"Ano ka ba! Hindi naman yung kayamanan mo yung nagustuhan ko sayo." pagtigil ko sa sinabi niya. Napangiti naman siya sa sinabi ko.
"Siguro..bawas points na lang if ever. Hahahaha!" napatawa ako at ganun din siya.
"Thank you."
"Thank you ka ng thank you dyan. Hahaha! Sige na, una na po ako ha? Love you ulit. Bye! " lumabas na ako at sinara ang pintuan. Binuksan niya naman ang bintana at ngumiti ng pilit sa akin. Kitang kita ko sa mga mata niya ang lungkot.
Kumaway naman ako at ngumiti para naman mabawasan ng kaunti yung lungkot niya. "Cheer up babe, okay? Bye!" sabi ko at hinintay ang pag-alis niya.
"See you bukas. I'll fetch you, okay?" tumango naman ako.
