Ayık

-4-

Arkadaşlar içime sinmeyen kısa bir bölüm oldu.Umarım beğenirsiniz. .Multi'de kitabın şarkısı var(çeviri)♥, dinlemeyi unutmayın.
-H
♝♝♝
Kelimeler...
Kelimlerle bütünleşen düşünceler...
Aklımda sayıklayan tek şey bunlardı.Kuvvetli ağır bir fırtınadan sağ çıkmış,tek bir harekette yere savrulacak gibiydim.Sürekli düşüncelerle meşguldüm.Düşündükçe dibe batıyor, cevapsız sorularımla baş başa kalıyordum.Sonucunda kendimi bile anlayamıyordum.Amacımın veya istediğim şeyin ne olduğunu bilmiyordum.

Ve yarım saattir bir sokağın kaldırımında tek başıma Miray'ın marketten çıkmasını bekliyordum. Ona yolda herşeyi anlattığımda bir kafe yerine banka oturmamızı söylemiş, sanki hamile bir insanmışım gibi beni buraya oturtup birşeyler almaya gitmişti.Acımasız pişmanlığım ve kanatlarım ise üstüme bir hayalet gibi çullanmıştı.

Sürekli "neden yaptın?"gibi sorularla savaş veriyordum. Pişman olacağımı biliyordum ve olmuştum da.Zamanı geriye almam imkansızdı.Ama sonu gelmiyordu.

Önüme koyulan su ile Miray'ın geldiğini anlamam zor olmamıştı.Su'ya bakıp yanıma oturmasını izledim.Gözlerini bana çevirip su'yu işaret etti.
"İç şunu ."deyip gözleriyle suyu göstererek kaşını kaldırdı.
Böyle davranması vücuduma sahip olan sinirimi artırıyor, aslında normal bir hareket sergilediğini söyleyen beyaz kanadıma küfür ediyordu.

"Neden hamileymişim gibi davranıyorsun? "diyerek son derece saçma bakan bakışlarımı ona çevirdim.Olup bitmiş bir şeydi sadece. Abartmamalıydı!

Hiçbirşey demeyip gözlerini devirdikten sonra ,gözlerini tekrar su'ya çevirdi.Saçma bakışımın etkisinden çıkan gözlerim etrafta yavaş yavaş geziniyordu. Kucağımdaki su'ya bakmadan kapağını çevirip kafama diktim.

"Oldu mu? "diyerek gözlerimi ona çevirdim.Gözlerini devirmek istediğini çok iyi anlıyordum. Bu yüzden sadece tepkisizce bakıp kafa salladı.

"Şimdi iyi misin? "dediğinde tuhaf bakışım yüzümde belirmişti.
"Bu 4.soruşun ve benim 4.kere iyi deyişim."diyerek gözlerimi sıkılmış bir şekilde belli ettim.
Hiçbirşey dememesi konuşmam gerektiğini tetikliyordu.Konuyu dağıtmak için gözlerimi kucağındaki poşete çevirdim.

Poşeti kurcalarken çoktan yüzüme gülücük yayılmıştı.
Sevdindiğimi belli edercesine ses çıkarırken poşetin içindeki cipsin paketini açmakla uğraşıyordum.

"Bana bunlarla gel. "diyerek ağzıma bir cips attığımda tadı yavaş yavaş ağzımda dağılıyordu.
"Yavaş ye"
Omuzlarımı silkip onun da yemesi için elimdeki cips'i ağzına doğru uzattığımda hemen ağzını açmıştı.Yavaş yavaş yerken gözleri etrafta geziniyordu.
Ben yemeye devam ederken "Tadı güzelmiş"dediğinde onayladığımı belli edercesine kafamı salladım.

###

Birkaç dakikadır karşımda matematik anlatan hocaya tuhaf bakmakla meşguldüm. Hiçbir şey anlamadığım kesindi. Zaten anlanabilecek bir ders olduğunu düşünmüyordum.
Kafamı etrafa çevirdiğimde bir kaç kişi dışında diğerleri benden farksızdı.
Tuhaftı.
Fiziği çok sevmeme ve çok iyi yapabilmeme rağmen matematik anlamıyordum.
Tekrar kafamı tahtaya çevirdiğimde hala hoca anlatmaya devam ederken ben yine anlamıyordum.Fiziksel olamayan bir eziyetti bu!

Sıkıldığımı belli edercesine nefesimi dışarı verdim.Geçmek bilmiyordu ders. Üstüne üstlük haftada 6 saat olması intihar etme iç güdümü tetikliyordu.