19;

352 23 1
                                    


hoshi's

"Babe busog ka na ba? Konti lang kinain mo."

Its been three days nung umuwi ako galing States pero hindi padin mawala sa isip ko yung mukha ni Dokyeom nung umiiyak siya.

"Hindi Airine, kumain kasi ako kanina kaya busog na ako."

Kasama ko si Airine dito sa bahay with my family. Since umalis ako dito na tumira si Airine.

"Airine bibisita sana ako sa dorm ngayon, aalis muna ako." I said at tumayo sa kinauupuan ko.

"You know, hindi mo naman kailangan pilitin ang sarili mo." Nagulat ako sa sinabi niya.

"Narinig ko yung pinag-uusapan niyo ni Dokyeom sa airport nung araw na iyon, nandoon ako pero hindi mo man lang ako nakita dahil your so focused sakanya."

Nakikita ko sa mukha niya ang sakit pero pinipilit niyang ngumiti.

"Siguro hindi ko talaga siya kayang talunin noh?" Tanong niya.

"A-airine i-" Pinigilan niya ang sasabihin ko sa pagtakip sa bibig ko gamit ang dalawa niyang kamay.

"W-wag ka nang magsalita! Alam ko na yung sasabihin mo..." Inalis niya ng dahan-dahan ang kamay niya.

"Hoshi matagal ba kita napatawad. Noon pa lang napatawad na kita, mahal kita kaya ko ito ginagawa."

Bigla ko naaalala yung panahon na nakunan siya dahil sa akin.

Kinuha niya ang bag niya at tumalikod sa akin.

"Wag kang magsisisi at bumalik sakin ah! Hindi ka na makakahanap ng isang katulad ko!!" Sigaw niya.

"Salamat." Sagot ko atsaka siya umalis.

Bigla naman tumunog ang phone ko at saktong nakita ko ang pangalan niya.

Agad akong umalis sa bahay para pumunta sa dorm.

Siguro naman walang mawawala kung aasa ako na ako padin laman ng puso niya diba?

-

relationshit ⇝ soonseokTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon