Kadın hamile. Bebek erkekmiş. Herkes mutlu. Bebek doğdu, pipisi amcalara gösterildi. Amcalarda bayram sevinci. Dünyanın en gerekli organını gördüler çünkü. Bebek terledi çırılçıplak soydular. Öyle gezdi evde. Pipisi vardı ve bu hakka sahipti. Bebek büyüdü sünnet olacak. Davullar, zurnalar, hediyeler... Çocuk düşündü " sanırım bu çok önemli bir organ" üç beş kız vardı mahallede"hangisini alayım sana" dediler.
Çocuk düşündü "sanırım karşı tarafa sormadan seçebiliyorum"
Çocuk acıktı. Sofrayı kız kardeşleri ve annesi hazırladı ve topladı.
Çocuk düşündü "sanırım kadınlar bana hizmet etmekle yükümlü".
Kalbalık bir akşam yemeği, masaya sığmayacak. Erkekler ve çocuk masaya, kadınlar yere oturdu.
Çocuk düşündü "sanırım önemli olan erkeklerin konforu"
Servis yapıldı önce erkeklere yemek verildi.
Çocuk düşündü "sanırım öcelikli olan erkeklerin karnının doyması"
Çocuğun kız arkadaşı oldu, bütün sülale duydu, herkes mutlu... Densiz bir amca "neler yapıcan bahiim gızlara" dedi.
Anne ve baba "oğlumdan iyisini mi bulacak"dediler.
Çocuk düşündü "sanırım en iyisi benim ve kızların rızası olmadan onlara her istediğimi yapabilirim" dedi
Çocuk büyüdü, arkadaşlarıyla gezmeye gitti, eve geç geldi. Kız kardeşleri geç geldiğinde azarlanıp, dövülürken o paşalar gibi karşılandı.
Çocuk düşündü "sanırım ben eve istediğim saatte girip çıkabilirim"
Kavga etti. Ağzı burnu kan içinde geldi. Anne ve babası "helal olsun koçuma" dediler.
Çocuk düşündü "sanırım güçlüyüm be sorunlarımı şiddetle halletmeliyim" çocuk bu düşündüklerinin hepsini aklının en karanlık köşesine kazıdı. Çocuk büyüdü, evlendi, iş-güç-para sahibi oldu... Ama bir türlü adam olamadı.
Acaba neden?
