:::::::::::::
"Mommy? Saan ba talaga tayo pupunta?" Tanong ko.
"We're just going to visit some relatives."
Minsan nakakainis niya minsan eh.Hindi sinasabi ang totoo.
Anyways ako nga pala si Catelyn Angel Dezanel Avarice.Cat for short.15 years old and homeschooled my entire life. Never knew why but I'm used to it.
Para sa akin my life is miserable.Honestly! hindi kasi ako pinapalabas ni mama at ayaw niya talaga na mag socialize ako.Pambihira noh? Well it's life.
Pero I wish that everything would change this year.I wish.
Ngayon. wala naman akong magawa sa car na ito, kinuha ko na lang yung mga libro ko para hindi ako mabored.
Mostly greek myths yung allowed kong basahin eh.Ayaw ni mommy ng hindi greek myths eh.
Well looks can be deceiving.My mom may be nice in the outside.Pero sa inside.My G. It's like living in hell dahil napaka stikto niya eh.
Habang nagbabasa ako bigla na lang na parang matutulog ata ako eh.Well since ang haba ng biyahe nagtulog lang ako ng ilang oras.
...
Nang nagising ako parang nasa kakaibang lugar ako eh pagkatingin ko sa baba may isang magandang palasyo ang nasa paningin ko.
Nagdecide ako na bababa na lang ako dahil na curious much talaga ako eh.
Pagkababa ko I think na nasa garden ako ngayon.
Ang dami ng mga butterflies at---pixies??! Ba't may pixies?
Hmm.Panaginip lang pala ito.
Nagstroll lang ako sa rose garden nang may na notice ako.Sa bandang huli ng garden yon ah.
Tinignan ko kung ano o sino yung gumagawa ng ingay.
Isa palang bata na naka light blue dress na hanggang sa paa.
My G! Ang super cute niya talaga.Lalapit na ko sana nang bigla.
"Sweetie.pumunta ka nga dito baka mainitan ka niyan."sabi ng isang babae mula sa gazebo.
Well.Since hindi ko naman alam kung ano pa ang gagawin ko dito.Sinundan ko na lang siya sa gazebo.
Pagdating ko parang bigla na lang may flashback ako.Napaka familiar tong lugar na to hindi ko lang alam kung bakit eh.
Pagkatapos non ay bigla na lang umiyak ang bata.
"Huhu!!! Ang sakit talaga!"sabay niyang pinakita ang malaking sugat sa kaniyang palad.
Wala naman magawa ang babae kundi patahimikin ang bata.Parang feeling ko........Ako ang bata.Pero imposible naman dahil wala naman akong maalala dito eh.
"Tahan na mahal ko." Sabay niyang pagyakap sa bata.Pagkatapos non ay tumayo siya at lumuhod sa harapan ng bata.
"Mangako ka sa akin.Kahit mahina ka wag mo ipakita na mahina ka.Dahil hihina ka ng tuloy." Ugh! Ang sakit ng pakiramdam ko tuloy.Pero bakit? May kinalaman ba ako dito?
Pinunasan ng bata ang kaniyang mga luha at tumayo siya.
"Maasahan niyo po ina.E correi diu!" niyakap niya agad yung babae.Awe! Naiyak na talaga ako.
Nag fade ang paligid at dumilim.At bigla na lang sumakit yung ulo ko.
