Her insan gibi bende sabah gözlerimi gün ışığının rahatsız edici ışınlarıyla uyanmak isterdim, hiç bir zaman olmayacağı gibi üvey annemin beni saçlarımdan kaldırıp tokat atması ile uyandım sabaha alışmıştım sanki , ya da yaşarken ölmüştüm hiç birşey hissetmiyordum bilemiyorum ne oluyorsa bana vurduğunda hissetmiyorum belkide 16 sene boyunca bana hayat bişeyler öğretmiştir.
Evet,evet doğru duydunuz 16 sene boyunca ben şiddet gördüm belki de öz annemden yesem bu kadar dayağı bana koymazdı heralde ama şu ki bana en başından koyan şey tüm yaşıtlarım mağazalarda kafelerde gezerken benim kırmızı ışıkta duran arabalara bişeyler satmam ya da araba camlarını temizlemem bence bu hiç adaletli değil ama benim babam var eve aç gittiğimde o üvey annem olan namı değer simge bana bir tabak yemek vermezken babam bana gizlice yediriyor .
Ama her gece ağladım şey şu ki
Benim babam hasta
Zihinsel engelli...
En çok ta koyan o oruspu simge babamın bana yemek yedirdiğini görünce babamıda dövüyor.
Bi adamın dövülmesi...
Bilemiyorum bana çok koyuyor her gece üstelik buna ağlamam çok acı verici bir baba için.
İLK BÖLÜM KISA OLDU AMA UMARIM BEĞENİRSİNİZ DEVAMI GELECEK BANA GÜVENİN (siz siz olun babanızın ve annenizin değerini bilin)
YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
İNSTAGRAM:esmaataptik01
SC:papatyal01
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELKİ DE MUCİZE
Fiksi RemajaBir insan annesinden ne kadar nefret edebilir ? Ayrıca bu kadar fakirken,yolda dilencilik yaparken her doğum gününde ölen annesinin yanına giderek ama her eve döndüğünde üvey annesinden dayak yiyerek nasıl yaşayabilir ki?
