hayatta herkesten bikmistim. yalniz kalmak istiyordum heresten uzakta herseyden uzak.... yeni bir hayat istiyordum yeni arkadaslar yeni bir okul hatya yeni bir ev .....bu istediklerimi de yaptim yeni bir hayata yeni bir okula.... basladim okula ilk...
Odam da o kadar cok aglamistim ki gozlerimin beyazliklarini bile göre miyordum.Nefes bile alamiyordum. Belki de hakliydi bu evden gitmeliydim.Bir an aklimda olusan fikir ile ayağa kalkıp bir çanta aldim ve dolabimi açıp elime ne geldiyse cantaya doldurmaya basladim.kiyafetleri almak icin uzandigimda ellerimin titredigini fark ettim.Bu aralar cok fazla sinirlerim tepeme çıkıyordu ama kararliydim bu evden gidicektim. Kumbarami acip icinde ne kadar param varsa hepsini aldim ve odamdan ciktim.
-Kızım nereye gidiyorsun.
Cehennemin dibine demek istesemde
-Hava alicam.dedim
-Elinde ki cantada ne var peki?
Onu niye bu kadar cok ilgilendiriyordu ki bilmiyorum ama tabikide evden gidicegimi soylemiycektim ama hemen soyliycek birsey bulmam lazimdi.
-Bu aksam arkadasim sude de kalicam.
-Gitmene izin vermiyorum
Sanki izin isteyen var di.
-lutfen baba bu aksam burda kalmak istemiyorum.Biraz kafa dagitmaya ihtiyacim var.
Babam bu halime daha fazla dayanamayip
-tamam git arkadasinda kal ama sadece bir gece tamam mi
Sadece kafa sallamakla yetindim ve evden ciktim.
Aslinda babama yalan soylenistim sude de falan kalmiycak tim buyuk bir ihtimalle sokakta uyuyacaktim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
