※Аавын найзын хүү※ [ЗАСАГДААГҮЙ]

14.

Би:"...Би...нөгөө...Хэнийг ч үзэн ядахыг хүсэхгүй байна! (уйлах)"
Кай:"Ара битгий уйл!"
Чанёол намайг тэвэрч аван энгэртээ наалаа. Түүний үнэр намайг тайвшруулж байна. Үнэхээр их.
Чанёол:"Чамайг надад хайртайг мэднээ!"
Би:"Чанёолаа..."
Чанёол Кай хоёрыг битгий ахиж муудалцаасаа гэж хүсэж байлаа. Надад хамгийн чухал нь бараг л энэ юм шиг.
Би Кай лүү удаанаар эргэн харлаа.
Би:"Кай намайг уучлаарай! Надад чамайг гэх сэтгэл огтхон ч байхгүй. Чамд өөр жинхэнэ хайр учрана гэдэгт итгэж байна"
Чанёол:"Кай намайг тайван байгаа дээр зайлаарай!"
Кай:"Үнэхээр намайг гэх сэтгэл огтхон ч байхгүй гэж үү?"
Би:"Харамсалтай нь тиймээ!"
Кай юу ч хэлсэнгүй. Тэр зүгээр л эргэж хараад яваад өглөө.

Кайн талаас

Сухо:"Яагаад зүгээр явчихаж байгаа юм?"
Би:"Тэр надад хайргүй! Ердөө л энэ!"
Сухо:"Кай ухаан орооч! Чи хэн гэдгээ санаач!!"
Би:"Хэн гэж? Хэн? Би бол бусадиай л адилхан цус махнаас бүрдсэн хүн!!! Надад бас хүнд байдаг бүх л мэдрэмж байдаг Сухо! Би араатан биш!!"
Сухо:"..."

Магадгүй энэ хамгийн зөв шийдвэр байх. Тиймдээ, яаж ч намайг хайрлахав дээ. Би түүнийг хулгайлж, хүчиндсэн. Надад түүнийг хайрлах эрх байхгүй. Гэсэн ч Чанёол түүнийг минь гэмтээх юм бол би зүгээр өнгөрөөхгүй. Тиймээ Ким Жунин!! Мөнгөөр авч болдоггүй зүйл гэж байдаг юм байна. Хүчээр ч авч болдоггүй зүйл ч байдаг. Энэ бол зөвхөн хайр!! Ара би чамд хайртай. Тийм болохоор чиний хүслээр чамайг жаргалруу чинь явуулъя даа!

Миний талаас

Чанёол:"Тэр новшид юу тохиолдоо вэ?"
Би:"Чанёолаа! Ингэж ярьж болохгүй ээ!"
???:"Хөөе хэн бэ?"
Би:"Луханаа!"
Чанёол:"Өө нөгөө ах чинь уу? Сайн уу? Намайг Чанёол гэдэг Арагийн нөхөр!"
Лухан:"Нөхөр гэнээ?"
Би:"Тиймээ!"
Чанёол надруу жаргалтайгаар харан инээв.
Лухан:"Чи миний дүүг гомдоовол чамайг ална шүү! Ойлгосон уу?"
Чанёол:"Аргагүй л аавын хүү дээ! Яг адилхан ярьж байна гээч!"
Лухан:"Гөлөг чинь юу гэнээ?'
Чанёол:"Муудалцмааргүй байна!"
Би:"Т.Т.ТАО!"
Бүгд Таогийн зүг рүү харлаа. Тэр хэсэг гайхаж зогсож байснаа галзуу хүн шиг л инээж эхлэв.
Тао:"Нөхөртэй байсан болохоор л надаас татгалзсан байжээ?"
Чанёол:Юу гэнээ? Новш чинь?"
Би:"Чанёолаа! Боль! Энэ хүн ч бас ах минь!"
Лухан:"Чи энэ хүнийг яаж ах гэж хэлж чадаж байнаа?"
Би:"Аав минь намайг хүнийг уучилж сургасан. Тао ахаа би таныг уучилсан"
Тао:"Юу?"
Би:"Гэхдээ бүх зүйлийг мартсан гэсэн үг биш шүү"
Таогийн харцнаас гэмшил төрж байгаа нь илт харагдаж байв.
Тао:"Ойлголоо. Би яаж мафийн толгойлогчийн эхнэрийг оролдож зүрхлэх билээ. Харин надад ах нь байх нь нэр төрийн хэрэг"
Лухан:"Ю.Юу? Чи мафийн толгойлогч юмуу?"
Чанёол:"Тийн яасан?"
Би:"Үгүй ээ...нөгөө..."
Лухан:"Янзтай!! Тэгэхээр би мафийн толгойлогчийн эхнэрийн ихэр. Ваав! Хөөе хүргэн дүү! Намайг бүлэгтээ авна биздээ?"
Чанёол:"Мэдээж! Хадам...ах гэх үү? Би уг нь чамаас ах юмсан?"
Лухан:"Тэр хамаагүй ээ. Зүгээр намайг ахаа гэж дууд! Зивүүн сонсогдож байгаа биздээ?"
Бүгд энэ үгийг сонсоод инээдээ барьж дийлсэнгүй. Сайхан байна. Бүх зүйл.
Үгүй ээ. Яг ч бүх зүйл сайхан биш. Тэр хүний наймаа хийдэг. Би үүнийг хүлээн зөвшөөрөх хэрэгтэй юу? Ямартай ч бидэнд хугацаа байна! Тийм болохоор үзээд алдах хэрэгтэй! Тиймээ Ара! Чи чадна.