My Sister Is The Maffia Boss

hoofdstuk 1

Ooit het gevoel gehad dat je niet leek wie je was?Dat had ik vrijwel altijd.
En uiteindelijk bleek het waar te zijn.
Ik kwam erachter op een vreselijk moment.Ik ging samen met mijn moeder en zus naar het zwembad.We reden over een brug maar mijn moeder lette niet op,ze was met mijn zus aan het praten.Ik zag opeens een vrachtwagen op ons afkomen.

'Mama!Pas op!'

Ze verdraaide haar stuur maar het ging net niet.We vlogen 2 meter in de lucht en landde op het dak.De auto rolde verder de brug af.Alles draaide en ik zag het water aankomen.

De auto viel in het water en de auto begon onder te lopen.Mijn voeten werden nat.Ik keek naar mijn zus en moeder,maar voor hen was het te laat
Met pijn in het hart moet ik hen achter laten.Ik begon met de brandblusser tegen de raam te slaan tot het brak.Ondertussen zag je buiten alleen nog maar water.

'Dit wordt moeilijker dan ik dacht.'

Dacht ik.Ik begon harder te stompen met mijn elleboog en het glas viel er uit.Maar de auto liep nu volledig onder water.Ik moest met veel kracht mezelf er uit zwemmen.De wonden pikte in het vervuilde water.Ik kwam boven en probeerde naar de oever te zwemmen.Ik was zwak,maar ik moest doorzetten.Het lukte met al mijn kracht om aan de oever te komen.Ik sleurde mezelf erop en draaide me op mijn rug.Er kwamen stemmen op me af en ik hoorde sirenes.Ambulanciers rende op me af en tilde me op en brancard.Voor de deuren van de ambulance zich sloten,zag ik nog hoe dat ze probeerde mijn moeder en zus te redden ook al weet ik dat het te laat is.

Na ongeveer 10 min rijden gingen de deuren terug open.Ik werd heel snel naar de kamer gebracht.
Één van de dokters spoot iets in mijn arm want ik voelde een naald.Toen werd alles zwart.

Ik opende langzaam mijn ogen.Ik zag witte muren,machines.Ik hoorde gepiep.Het laatste wat ik me herinner was dat ik met mijn moeder en zus naar het zwembad gingen.

Dokters kwamen binnen.Ze hadden papieren vast.

'Juffrouw,u bent wakker zie ik?'

'Ja,maar wat is er gebeurt?'

'Uw moeder,zus en broer zijn gestorven in een auto-ongeluk.U bent de enige die het overleefde.'

Nu herinnerde ik het me weer.Wat?!
Mijn moeder broer en zus dood?!
Ik riep het niet luid op.Het enige wat ik deed was triestig ja knikken en naar beneden kijken.

De verpleegsters zette een dienblad met sneetjes brood en melk neer en ze vertrokken.
Ik zat helemaal alleen.Nu dat mijn moeder dood is ben ik alleen mijn vader stierf 2 jaar geleden in een schietpartij.Ik weet niet waarom ze hem neer hadden geschoten.De politie zei dat het volgens de bende een 'reden' had.Dan moet die wel heel goed zijn om iemand neer te schieten!
Maar in iedergeval,ik ben alleen.Met de rest van mijn familie heb ik geen contact meer gehad sinds ik 12 was.
Dus ik kon nergens heen.Ik was alleen in de kamer.Ik keek naar een kast waar veel gereedschap op lag.
Ik dacht:Het heeft geen zin om verder te leven.Ik heb geen familie en geen vrienden.Je las het goed,ik heb geen vrienden!De reden:mijn moeder zei dat ik alleen maar kon vertrouwen op haar en mijn broer en zus.
Gevolg:geen vrienden.Maar ik heb het tot nu niet nodig gehad.Maar op dit moment zou ik het wel nodig moeten hebben.Ik stond op en liep naar de kast.Er lag een mes.Ik weet dat dit het domste is wat je kan doen,maar op dit moment zag ik geen uitweg.Je weet nu waarschijnlijk wel wat er gebeurt.

Wanneer ik het mes had proper gemaakt,legde ik het terug.Maar op dat moment kwam er een verpleegster binnen.