My Sister Is The Maffia Boss

hoofdstuk 4

Ik stapte uit de auto en volgde de mannen naar binnen.De loods was oud en muf.Het was er ruim en de plafonds waren hoog.Als je zou schreeuwen zou je je echo kunnen horen.Volgens mij was dit ooit een militaire basis.Want er waren redelijk veel poorten.De muren waren ook verroest groen.Er waren muren tussen gezet van ongeveer 5 meter hoog.

De mannen gingen door een dubbele deur dus ik volgde.We kwamen in een ruimte van ongeveer 5 op 5 meter.Er was een tafel met 2 stoelen.Ze deden teken dat ik moest gaan zitten dus dat deed ik.De mannen verlieten de ruimte en ik was helemaal alleen.

Na ik denk een half uur kwamen er twee mannen met daarna een vrouw binnen.De vrouw ging tegenover mij zitten.Ze leek eigenlijk wel op mij.
Ze had dezelfde kleur ogen,huid,neus en kleur haar als ik vroeger.Ja ik was vroeger blond maar ik heb mijn haar rood gekleurd.

'Jullie mogen gaan.'

Ik zag dat de mannen tegen wouden spreken maar ze draaiden hun om en gingen de kamer uit.

'Ik denk dat je al wat hebt herkent dus ja ik ben je oudere halfzus.'

Zei ze direct.

'Waarom kom je dan nu pas terug!Ik heb me jaren lang zorgen gemaakt en je bent gewoon een baas van een illegale maffiagroep!'

Riep ik.Ze was geschrokken,dat kon ik van haar gezicht aflezen.Toen vroeg ik rustig:

'Waarom ben ik hier?'

'Ik heb gehoord dat onze vader een paar jaar geleden is gestorven en nu het accident.Ik hoorde toen wat mannen van mijn groep hebben gedaan.Ook tegenover jou.Maak je geen zorgen,ze zijn gestraft.Maar terug naar het punt:ik kon je niet alleen door het leven laten gaan.Zoals ik 2 jaar heb moeten doen.'

Dat is waar.Ze heeft 2 jaar alleen geleefd en heeft toen mijn halfbroer meegenomen.

'Ik kan prima op mezelf leven!'

'Ooit geraakt je geld ook op Rebecca!'

'Ga ik toch gewoon werken!'

'Je wordt gezocht,waar moet je dan gaan werken?!'

Ze heeft gelijk,mensen zijn me aan het zoeken om mij in een weeshuis te stoppen.Dus dat wil ik dan ook niet.
Dan is er geen andere oplossing dan bij mijn zus te blijven.Ik haat het als andere gelijk hebben!Maar er is niets aan te doen.

'Vooruit dan.Heb je trouwens iets gehoord over mijn kinderen?'

'Ja,ik heb ze al laten ophalen.Geen zorgen.'

Gelukkig waren ze hier al.Of toch niet gelukkig.Ik ben al blij dat ze er zijn, hoop ik.

Feyza verliet de kamer en er kwamen 2 mannen binnen die teken deden dat ik moest meekomen.Ik kan maar beter luisteren.

We sloegen paar gangen door,gingen door een paar deuren en kwamen bij een deur aan de rechterkant.De mannen deden teken dat ik naar binnen moest gaan.Dit zal waarschijnlijk wel mijn kamer zijn.
Dus ik ging naar binnen.De kamer was best mooi ingericht:een tweebed met witte lakens,een bureau en een kleerkast.De vloer en plafond waren van donker eikenhout en de muren waren wit.

Mijn spullen waren al uitgepakt,handig.Ookal heb ik het gevoel dat ze iets van plan zijn.En dit keer heb ik WEL gelijk,100% zeker.