Pansamantala

Chapter 1

'Love can destroy us'~Kezzleah Ayen Sarmiento
~*~

"Everything in this world is not permanent.Everything has an expiration.Even us.Lahat ng bagay may hangganan."

Yeah.Everything in this world is not permanent.Tss.What a word.Pero meron namang point si sir.Walang permamente sa mundo.Lahat pwedeng mawala.Kaya nga tinutuon ko nalang ang sarili ko sa pag-aaral,wala sa isip ko ang pag-ibig dahil makakasira lang yan.Nagdradrama nanaman ako.

KRING!KRING!

"Ok class dismiss"

Tumayo na ko at inayos ang mga gamit ko.I almost forgot.Im Krizzleah Ayen Sarmiento A.K.A Ayen.4th year highschool.

Mahal ko ang pag-aaral at wala sa isip ko ang pagmamahal na sinasabi nila.Well nagkakagusto din naman ako pero hindi ganun kalalim.Kinuha ko na mga gamit ko at deretsong lumabas.

Saktong paglabas ko ay may nakabangga ako.Kaya nahulog lahat ng gamit ko.Bwesit naman kung kailan gutom na ko saka pa ko mababangga.Badmood ako pag gutom kaya wag na kayong magtaka kong sisigawan ko tong nakabangga ko ngayon na tinutulungan na ako.

"Miss okay ka lang ba?May masakit ba sayo?"Teka parang pamilyar yung boses na yan ah.Tumayo ako at hinarap ang nakabanggaan ko at natuod ako sa kinatatayuan ko.

"Miss ano?Sorry talaga ha?Nagmamadali kasi ako kaya nabangga kita.Pasensiya na.Okay ka lang ba?

Shit ! Bakit ikaw pa.Di ko yata kayang magalit sa kanya.Ikaw ba naman makaharap mo yung isa sa basketball player sa school nyo na gusto mo.Huminga muna ako ng malalim bago sumagot at ngumiti.

"Okay lang kasalanan ko din naman eeh"Ngumiti din siya pabalik.Watapak ! Bakit ang gwapo nya ngumiti.

"Sorry talaga miss ha?By the way.Im Sam Montereal."Ang gwapo talaga.Baka nagtataka kayo kung bakit sabi ko kanina wala sa isip ko ang pag-ibig.Ultimate crush lang to at hanggang dun lang.Pag-aaral muna.

"Ofcourse,I already know you.Im Krizzleah Ayen Sarmiento."Ngumiti ako sa kanya at nakipagkamay.Nakalimutan ko na tuloy na pumunta sa cafeteria.

"Sorry talaga Ayen ha?Pasensiya na."

"Ano ka ba?Okay lang yun.Sige una na ko.Bye."Yun lang at dumiretso na ako sa cafeteria.

First time na naka usap ko si sam.I never had a chance to talk to him personally.Nakakahiya kasi at isa pa,Yes ultimate crush ko siya pero di pa rin naman aabot sa point na baliw na baliw ako sa kanya.I started walking papunta sa cafeteria.Pagpasok ko pa lang madami na agad estudyante.

Nag-order nalang ako ng paborito kong lasagna at coke at umupo na sa pinakalikod na upuan para walang makakita sa akin.I just hate attentions that's why.I started eating.

Nakakalungkot lang na ako lang talaga mag-isa ang kumakain.May bestfriend ako pero pumunta silang states ng mga magulang nya para dun sya mag-aral.May communication naman kami uuwi sya next month kaya excited na ako na makita sya.I always wanted to see her.She's my bestfriend since elementary kaya close talaga kami.

Biglang nag vibrate yung phone ko kaya kinuha ko muna.Di ko na tiningnan yung tumawag.Wala lang tinamad lang ako.

"Hello?"sagot ko sa tumawag sakin.

"Waaaaaah!Besheyyy!"Mabilis kong inilayo sa tainga ko ang cellphone ko shit lang!Masisira yata eardrums ko sa boses ng babaeng to ee.

"Watdapak! Venus Marie Villanueva?! Ano ba yang bibig mo? Nakalunok ka ba ng megaphone ?!Hinaan mo nga boses mo masakit sa tenga!"

"Sorry naa besheyy na excite kasi ako eeh.Namimiss lang kitaa.Ayieeee."

"Oo naa .Bat kaba kasi napatawag?May problema ba ha?"

"Hihi.May goodnews ako sayo besheyy.Waaaah!Im really excited.Ahem.Wag kang magugulat besheyy ha?UUWI NA KAMI DYAN!Waaaaaah!.Surprise!"Shit talaga tong babaeng to.Sinabi ng hinaan ang boses eeh.What?! Uuwi na sila?!As in uuwi talaga!

"What?!Akala ko ba next month pa kayo uuwi?Nevermind.So Kailan kayo dadating dito?Excited naa ako.Sabihin mo lang pag dumating na kayo nila tita ha pupunta agad ako dyan sa inyo."

"Yeyy! Opoo besheeyy.By the way besheyy dyan ako mag-aaral sa school mo.Hihi.Bye besheeyy .Mwaaah.Iloveyou!"

Sasagot pa sana ako kaso pinatay nya na agad.Childish na babae.Bigla naman akong napangiti sa kadahilanang uuwi na sila dito at dito sya mag-aaral sa school na pinapasukan ko.

Nagtataka siguro kayo kung sino yung kausap ko.She's the one that i'm talking about.My bestfriend.Venus Marie Villanueva.Kahit naman ganon yun namimiss ko na siya at isa pa matagal din kaming hindi nagkita kaya excited talaga ako.

Natapos na akong kumain kaya dumiretso na ako sa classroom namin.Dun ako umupo sa pinakalikod sa tabi ng bintana.Wala lang gusto ko lang.Dumating na yung prof namin kaya tumahimik na kami.

Natapos ang klase na may natutunan naman ako.Hilig ko ang pag-aaral.Pero hindi ibigsabihin na hindi na ako tinatamad sa lagay na yun.

Lumabas na ako ng school namin.Nakita ko na si Manong Reynard.Driver namin si Manong matagal na.Pumasok na ako sa sasakyan.Sanay na si manong sakin.Ganyan naman ako araw-araw wala naman kasing exciting sa buhay ko.

Pagdating ko sa bahay.As usual,Wala sila mommy at daddy.Busy sila lagi sa trabaho.Araw-araw yan kaya sanay na ko.May kunting poot na naman sa puso ko.Parang may bumara sa lalamunan ko kaya di ko na napigilan at napaiyak ako ng tahimik sa kwarto ko.

Mahal ko sila mom and dad.I love them.I want them to be proud of me.I want them to be there for me everytime.Mabait sila mom and dad pero minsan talaga napapabayaan nila ako dahil sa business nila.

Ng maluwag na ang pakiramdam ko.Nag log-in na lang ako sa facebook.Marami na namang friend request at notifications.Nagtaka ako dahil may isang message sa messenger ko kaya binuksan ko.Usually kasi walang nag memesage sakin dahil wala naman akong kaibigan sa school.Wala naman akong close dun.

Nagulat ako sa nag message sakin.Sinong hindi magugulat si Sam Montereal.Himala naman.Hindi naman ako kagaya sa mga babae na kapag nagchat yung crush nila.Gugulong na agad kahit saan.

Pagbukas ko ng message nya.Ito yung nabasa ko.

Sam Montereal:Hi Ayen.Pasensiya na talaga sa nangyari kanina ha?.

Ayen Sarmiento:Okay lang yun.Ano ka ba.

Sam Montereal:Thank you Ayen.Maybe we can have lunch tomorrow.Pambawi ko lang sayo.So?

Ano kayang nakain ni sam.Tssk.By the way di ko nasabi sa inyo.Sam is known as a basketball player and also malakas sa babae.Kaya medyo may pagka playboy din siya.Pero ayokong lumampas ako sa limits ko.

Ayen Sarmiento:Ha? Wag ka ng mag-abala.Okay lang talaga yun promise.

Sam Montereal:Please Ayen?

Hays.Di yata ako makakatanggi dito.

Ayen Sarmiento: Okay.Tomorrow lunch.See you.

Sam Montereal:Thank you Ayen.See you.Goodnight.

Sam Montereal why do i have this feeling na pwede akong mahulog sayo.Wag naman sana.Ayoko pang masaktan.