Surrender

VI

Friar

"This is for you Friar.." Thoren sat beside me and gave me flowers, "Thank you Thoren." I smile genuinely

--

"Friar I love you.."

"Friar out ka! Hahaha"

"Mommy! Daddy!"

"You are the most beautiful girl for me"

"We will marry each other when we grow up okay?"

"I'm yours, and you are mine."

"I love you, Thoren."

"I'm sorry, Friar but I'd have to leave.."

"After this, we will be together forever."

"Miguel! Friar!"

"She's mine Miguel!"

"Saranghae, nae sarrang."

"Thoren! Asheyy!"

"I am forever yours My Friar.."

"I'm sorry but the both of you have to live your lives without me."

Nagising akong naguguluhan. Naaalala ko na ang lahat pero naguguluhan parin ako. Nilibot ko ang paningin ko, nasa kwarto na ulit ako sa loob ng base ng Solid Blaze. Napatingin ako sa bintana, mas dumaming lock pati ang pinto.

Nanlaki ang mata ko nang maalala ko ang nangyari kagabi, dali dali kong tinanggal ang UV na nakakabit sa kamay ko. Nang akmang maglalakad ako, bigla na lang akong bumagsak sa sahig.

"Noona!" Sigaw ni Dipper nang makita akong nasa sahig, linapag niya ang tray ng pagkain para tulungan ako. "Saan ka pupunta?" Tanong niya

"W..where's Thoren?" Tanong ko

Lumungkot siya, "A..anong nangyari sakanya?!" tanong ko. "Wa..wala na.."

Hindi na niya natapos ang sasabihin niya kasi napahagulgol na ko. "Samana mo 'ko sakanya!"

Inalalayan niya 'ko, 'di ako makapaniwalang wala na siya. Kung kelan ko siya naalala.

~~~

Napatunganga nalang ako sa nakita ko, habang umiiyak parin.

"Ang sabi mo wala na siya?" pagwawala ko pa

"E hindi mo naman ako pinatapos mag salita e noona hehe. Sasabihin ko dapat, wala namang mangyayaring pagkamatay hehe." napakamot siya sa ulo niya.

"Pero hindi parin siya nagigising. Hindi naman kami nagtataka, kasi napaka dami niyang tama. Ang dami niyang baling buto. Thankfully, walang kahit na anong head trauma. Sabi ni doc hintayin nalang daw natin na magising." Natatawang sambit ni Dipper

Niyakap ko siya, "Thoren I remember everything.. So please wake up.." bulong ko sakanya.

"You bitch! This is all your fault!" Nagulat ako nang bigla nalang hinatak ni Zaki yung buhok ko.

Sinasabunutan niya ako habang pilit siyang inaawat ni Dipper. Hinang hina na 'ko kaya ang nagagawa ko nalang ay umiyak. "Zaki noona, stop it!"

Tumigil na siya sa pag sabunot sakin, "If something worse than this happen to him, I'm going to kill you myself!" Sigaw niya bago lumabas ng kwarto.

"Mianhe, noona. May gusto lang kasi yon kay chief." sabi ni Dipper, "Ah, I'll give you some time." Lumabas na rin siya.

{Mianhe : Sorry ; Noona : Big sis}

Nilapitan ko ulit is Thoren at hinawakan ang mukha niya, "I'm sorry it took five years for me to remember." Iyak nito.

Napatigil ako sa pag hagulgol nang makita kong gumagalaw ang talukap ng mga mata niya.

"Fri..friar.." Hindi pa siya tuluyang nagigising. "Wag mong sasaktan si Friar!" nanaganip ata siya.

Bigla siyang napabalikwas ng upo. Niyakap niya ako, niyakap ko din siya.

"Naalala ko na ang lahat, Thoren." hingal lang ang nasasagot niya. Hinimas ko ang likod niya para umayos ang hininga niya. "Naalala na kita.."

Naramadaman kong umiiyak siya, "A..akala ko hindi mo na ko maaalala." iyak siya nang iyak.

"You know crying doesn't suit you.." I hesitantly said. "What happened to us, Thoren? What happened to you?" I said, habang pilit paring inaalala kung bakit nga ba niya kami iniwan. Ayun nalang kasi ang hindi ko maalala.

Mas hinigpitan niya pa ang yakap sakin, "The past isn't important now, my love. Ang mahalaga, bumalik ka na sakin." gusto ko pa sanang magtanong pero next time nalang.

"We can't call Ashton, can we?" I asked with a sad tone.

Nakita niya atang nalungkot ako, "We will if you really want to. Dip!" He responded and summoned Dipper. "Chief?!" agad na tugon naman nito,

"Contact detective Miguel Lopez." Thoren

"Coppied Chief!"