Κοιταξα τον Στεφανο και μετα τον Κωστα. Ολα ειχαν γινει τοσο γρηγορα, ουτε που καταλαβα ποτε ο Στεφανος χτυπησε τον Κωστα με το μπουκαλι. Ο Κωστας ειχε ακουμπησει με τα γονατα του κατω στα πλακακια και φωναζε απο τον πονο. Εριξα το βλεμμα μου στον Στεφανο για τελευταια φορα και εκεινος το μονο που εκανε ηταν να με κοιταει. Δεν μπορουσα να προσδιορισω το βλεμμα του και να πω την αληθεια δεν με ενδιεφερε κιολας. Γυρισε και εφυγε μαζι με τους φιλους του.
"Παλιο-μαλακισμενο κωλοπαιδο." Φωναξε ο Κωστας πηγε πηγε να σηκωθει. Ετρεξα κοντα του και του επιασα το χερι βαζοντας το γυρω απο τον ωμο μου.
"Αστον τωρα αυτον. Πρεπει να παμε να δουμε τις πληγες σου." Κουνησε το κεφαλι του και ξεκινησαμε να περπαταμε.
"Παιδια, παμε σε ενα φαρμακειο να δουμε τις πληγες του Κωστα." Τα παιδια ειχαν μαζευτει σε εναν κυκλο και φωναζανε, ουτε καν που μου εδωσαν σημασια. Γυρισα το κεφαλι μου και συνεχισαμε τον δρομο μας για το φαρμακειο που βρισκοταν στην αλλη ακρη της πλατειας.
"Πατε καλα γαμωτο σας; Με ποιους μπλεξατε;" Ξεκινησα τις ερωτησεις καθως περπατουσαμε.
"Τα μαλακισμενα γαμωτο τους. Μας χρωσ-" Εκοψε την προταση του στην μεση και με κοιταξε με ενα περιεργο βλεμμα. "Απο που ηξερες τον Δημητρη;"
Κοκκαλωσα. Ο λαιμος μου στεγνωσε.
"Εεε...Μενει στο ορφανοτροφειο." Του ειπα με δυσκολια καθως φοβομουν τα επομενα του λογια.
"Ωραιο ορφανοτροφειο. Σε ολα τα αλητακια πηγες να δουλεψεις." Με ειρωνευτηκε.
"Δεν ειναι ολα τα παιδια ετσι Κωστα και το ξερεις αυτο. Επειδη ενας εγινε ετσι δεν σημαινει οτι ολα τους θα γινουν ετσι." Υπερασπιστικα ολα τα υπολοιπα παιδια.
"Οταν δεν εχεις γονεις να σε προσεχουν και να σου μαθαινουν τροπους ετσι γινεσαι."
"Αυτο που λες ειναι λαθος και το ξερεις. Δεν επελεξαν αυτα να μεινουν χωρις γονεις." Ειπα με θυμο. Φτασαμε στο φαρμακειο οποτε η συζητηση μας σταματησε εκει.
"Γεια σας." Μας χαιρετησε η φαρμακοπειος. Πρεπει να ηταν πολυ νεα, σιγουρα κατω των τριαντα.
"Γεια σας." Της ειπα και εγω. "Ο φιλος μου επεσε και στο πατωμα υπηρχαν γυαλια και θελαμε απλως αν γινεται να περιποιηθειτε την πληγη του αν γινεται." Συνεχισα.
"Αν δεν ειναι βαθιες οι πληγες κανενα προβλημα." Μας ειπε και πηγε μεσα στο κουζινακι που εχουν στα φαρμακεια. Επιασε τον καρπο μου και με εφερε πιο κοντα του ετσι που οι μυτες μας να ακουμπανε.
