ိမနက္ေစာေစာ Wu Yifanရယ္ ေမေမ့ကုိဖုန္းဆက္တယ္ေျပာတယ္...၈နာရီေလာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကုိလာေခၚခ်င္လို႔ပါတဲ့..။ သြားစရာေလး႐ွိလို႔တဲ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ကုိဘာလို႔တိုက္႐ုိက္မေျပာတာလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကုိစိတ္ေကာက္ေနတာေလ 😒 ဖုန္းဆက္သားပဲ....စိတ္ေကာက္ေနပါတယ္မွ ဘာလို႔သူဖုန္းဆက္တာကုိင္ရမွာလဲလို႔😤 အဲ့ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ေမေမ့ကုိ သူအကူအညီလွမ္းေတာင္းတာထင္ပါတယ္။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အခုလို မနက္စာစားပီးပီးခ်င္း သူအလာကုိထိုင္ေစာင့္ေနရေတာ့တာပါပဲ😏 မေစာင့္လို႔လဲမရဘူးေလ ..မာမီမာမားက ေဘးနားကေန လိုက္ကုိလိုက္သြားရမယ္လို႔ ထိုင္ပီးနားခ်ေနတာကို 😒
တီ တီ!!!
ကားဟြန္းတီးသံၾကားလို႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေမေမ အိမ္အျပင္ကုိအတူထြက္လာလိုက္တယ္။ သူကားတံခါးဖြင့္ပီး ေမေမ့ကိုႏႈတ္ဆက္ေနတုန္း ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ကားတံခါးဖြင့္ပီး ေနာက္ခန္းမွာသြားထိုင္ေနလိုက္တယ္။😒 သူ႔ေဘးမွာ ထိုင္ပါဘူး 😑
"Chanေလး...Yifanေဘးမွာလာထိုင္"
"ေမေမကလဲ သားထိုင္ခ်င္ဘူး..."
"Chan!"
😤 အေအာ္ခံရတယ္!!
ေမေမကလွမ္းေအာ္ေတာ့ Wu Yifanမ်က္ႏွာကျပံဳးစိစိနဲ႔ သူ႔ေဘးက ကားတံခါးကုိဖြင့္ေပးေနေလတယ္။
လုပ္ထားဦးေပါ့..😤 ခင္ဗ်ားေခတ္ပဲ 😑
ေမေမ့ေ႐ွ႕မို႔ ေျပာစကားနားေထာင္ေနတယ္မွတ္ပါ!! ခင္ဗ်ားနားမွာထိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး!! 😐
"သြားမယ္ေနာ္ အန္တီ.."
ေမေမ့ကုိႏႈတ္ဆက္ပီး ကြၽန္ေတာ့္ကုိခါးပတ္ပတ္ေပး႐ွာတယ္။
ဘာစကားမွမေျပာခ်င္သည္မို႔ ကားတံခါးအျပင္သာေငးေနရင္း သူပတ္ေပးတာပဲၿငိမ္ခံေနလိုက္ေတာ့တယ္။😒
"Chanyeol...သီခ်င္းနားေထာင္မလား..."
"........"
ဘယ္လိုလူႀကီးလဲ....😒 စိတ္ဆိုးေနတာပါဆိုမွ စကားေတြလာေျပာေနတယ္..😏 လံုး၀ျပန္မေျပာဘူး...အဲ့မွာ တေယာက္တည္းကားေမာင္းရင္း စကားေတြေျပာေနေတာ့.....အ႐ူးလို...😐
"အဲ့ဒါဆုိ ကုိယ္သီခ်င္းဖြင့္ေပးမယ္ေနာ္....Chanyeol.."
"............"
