When Imagination Comes True(On-Hold)

Chapter 3►First Kiss

Hikari's POV

Nandito na ako ngayon sa bahay habang nakadapa sa kama at inaalala ang mga nangyari kanina

*Flashback*

"How i wish nasa katulad mo nalang ang mga magulang ko"paghiling ko habang pinupunasan ang mga luha sa mata ko

"Hindi mo dapat sabihin yan dahil may mga taong mas nakakaranas ng higit pa sa pinagdadaanan mo ngayon buti ka pa nga ehh may magulang na nagaaruga at prumuprotekta sayo ehh ako..."pinutol niya ang sinasabi niya ng

O_O

may mga luhang tumulo sa mata niya"Hikaru?"

pinunasan niya agad iyon at tumingin ng deretso saakin sabay ngiti "Ahh wala!, wala"sabay talikod niya"kaya sana pahalagahan mo ang kung anong meron ka ngayon ng wala~~ sa iba, U~U~una na ako Hikari magiingat ka ahh"

ngayon ko lang siyang nakitang umiiyak at sa totoo lang ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong awa sa lahat ng mga kaibigan ko yung tipong kahit hindi ko naman siyang lubos na kilala ehh parang nakaramdam ako ng SOBRA-SOBRANG pagkaawa sa kaniya

*end of flashback*

"haaiist! bakit ko ba iniisip yun? makatulog na nga lang "-_-

at ayun na nga umayos na ako ng higa sa kama at sinimulang ipikit ang aking mga mata

.........

zzzZZZZ

----

Juan's POV

nandito kami ngayon ni kuya sa Bar at ayun nagpapakalunod sa alak Tss! at nakwento niya din pala ang mga nangyari at ang tanging masasabi ko lang sa dalawa ay---- ang OA nila hahaha

Ako nga pala si Juan Alexander Menladei ang natatanging ka pamilya nitong mokong na ito, pero hindi kami tunay na magkapatid kasi kinupkop siya ng mga magulang ko na ngayon ay nasa States para sa Business hayyy iba na talaga ngayon ang buhay business talaga ang kailangan para umasenso sa buhay. Yun na nga kinupkop siya ng mga magulang ko ng makita siyang natutulog sa labas ng bahay namin, iniwan daw siya ng mga magulang niya ehh kaya hindi na ako nagtaka kung bakit ganito ito ngayon

nag thro-throwback pa kasi ehh :3

"Oy Brad tama na yan lasing kana eyy"-_-

"Hindi pakosh lashing! *Hiks!* tagay pha *Hiks*"

-_- hindi daw lasing lakas na talaga ng tama nito

"Pare tara na masyado ka nang nalulunod sa alak"inalalayan ko na siya at hindi naman din siya pumalag buti naman may takot itong mokong na ito sa akin

---

nandito na ngayon kami nakasakay sa kotse ko at ang mokong? ayun tulog na, haisst ang bigat pa naman nitong lalaking to hindi ko na siya inintindi at nagmaneho na at habang nasa kalagitnaan ng byahe nang biglang may sumulpot na truck kaya todo iwas ako pero parang wala na, babangga kami sa poste

*Screetch!*

*Boogsh*

Blank

.......

unting unti kong dinilat ang aking mga mata ng marealize ko na nandito pala ako sa hospital at Fvck ang sakit ng ulo ko

"Pareng Juan ayos kalang?"tanung ng isang lalaki na nabobosesan ko.

Teka---

"Xander? agh! t-teka kelan ka pa umuwi? --- Aw!"pinilit kong umayos ng upo dito sa hospital bed pero bigla akong napangiwi sa sakit ng katawan ko.