Hayal Aşk

Bölüm 6

"Neeeeeee" mi-chanın attığı çığlıkla kafedeki herkes bize baktı. Bu çığlığın 100.000 katına ulaşabilcek pozisyondaydım ama şuan ağzımı açamıyodum. Hala inanamıyordum .halüsinasyon olabilir mi? etkisinden çıkamıyordum.Binaya baktım şimdi cidden binanın içindeydi.Cidden rüyada gibiydim. Ama rüya olamazdı rüyalarım bu kadar mükemmel değildi. Gözüm dalmıştı ve dalgınlığım gittiğinde mi-chanın baktığım yere arkasını dönerek baktığını ve oraya doğru yürümeye başladığını gördüm.Hemen peşinden gidip kolunu tuttum.
"Mi-cha napıyosun?"
"Bişeyler yapmalıyız cho-hee"
"Mi-cha saçmalama zaten giremezsin oraya hadi gel onu bu kadar yakından görmek bile yeter bana"
"Oooff cho-hee bu bir işaret olabilir bişeyler yapmalıyız"
"Mi-cha saçmalama elimizden bişey gelmez"
"Üf" omuzlarını düşürdü ve devam etti mi-cha.
"Cidden bu kadar yaklaşmışken hiçbişey yapmamamız üzücü "
"Olsun mi-cha ben hayatımda gerçekte onu hiç görmemiştim.Buda bir başlangıç sonuçta birgün ona bu yakınlıktan daha yakın olduğumu hayal edicem .Bu kadar yakından görmek beni hayatımın en mutlu insanı gibi yaptı."
Gözlerim dolmuştu ve gülümsedim.
Mi-chada gülümsedi ve bana sarıldı.
"Bende senin için hayal edicem. Dünyanın en güzel seven kızı sen olabilirsin.Birgün o da bunu fark edecek bence."
Gülümsemem arttı.Ve ikimizde binaya son bi bakış attıktan sonra arkamızı dönüp yürüdük.Evime gelince bizde kalması için ısrar ettim.
"Bugün olmaz yoruldum söz yarın .Çünkü senle eğlenmem gerekir.Eğer şuan sizde kalırsam direk uyurum dedi.Bende gülerek kabul ettim ve vedalaştık.
Belkide bu harika günün sonunda yalnız kalarak düşünmeliydim.
Eve girdim ve üstüme rahat bişeyler giydim.Uzun saçlarımı topuz yaptım ve yatağa yatarak düşünmeye başladım.
Mükemmel değil miydi? Herkesin arasında sanki o farklı bişeydi.Parlıyordu sanki.Elleri.Her gün tutmayı hayal ettiğim ellerini gördüğümde kendimde olamamıştım bir süre.Zaten mükemmel elleri olduğu biliyodum ama gerçekte gördüğümde ellerine daha fazla hayran kalmıştım.Gördüğümde ellerimle onun elini tutup sonsuza kadar bırakmayasım geldi.Maskesine ve gözlüğüne rağmen parlayan o güzel yüzü,saçları.
Sanki tek nedenim oymuş gibi hissediyorum. O yüzüne dokunduğumu saçlarıyla oynadığımı düşündüm.Gerçekte görünce hayallerim dahada anlam kazanmıştı.Çünkü gözümün önüne tam anlamıyla geliyordu her özelliği.
Eşsiz biriydi.Hayatta onun yerini kimse tutmayacak gibiydi. Bana göre tutamazdıda.
Kulaklığımı taktım ve spring day şarkısında onun yerinin gelmesini bekledim.Gelince huzurla dinledim .Gerçekte sesini duymak çok istiyordum .Ve gözlerine bakmakta.
Gözlerimi kapadım ve o görüntüsünü düşündüm.Uyumaya çalıştım.

-------------------

Uyuyamıyordum.Saat gece 3.30 ama ben uyuyamıyordum.Görüntüsü gözümün önüne geliyo sürekli.Düşünmekten uyuyamıyordum.Sonra sadece uyumak için unutmaya çalışıyorum ama olmuyo.
Yataktan kalkıp altıma  bir pantolon üstümede bir tişört geçirdim. Gece soğuktur diye hırkada giydim.Ayakkabılarımıda giyip evden çıktım.Her yer ıssız ,sokak lambaları olmasına rağmen çok karanlıktı.Yürümeye başladım .Sessizlik rahatsız edici kadar ürkütücüydü.Bence müzik dinlemeliydim.Kulaklığımı taktım ve lie şarkısını açtım.Bir süre yürüdükten sonra  ilerde geldiğimiz kafeyi gördüm.Oraya doğru yürümeye başladım.Kafenin önüne geldim ve o binayı gördüm.Gözlerim doldu.Binanın tam önüne gittim.Kaldırımdaki taşa oturdum.Öylece binaya bakmaya başladım cidden bu binadaydı şuan .Kalbime bişeyler oluyodu.Yine.Onu görmeden orda olduğunu bildiğim için bile heyecanlanıyordum.
"Burdasın Park jimin.İlk defa bu kadar yakınız.Aramızda sadece bina var. Hala inanamıyorum.Seni asla göremeyeceğim korkusuyla yaşıyodum.10 saniyeydi ama o 10 saniyede hayatımdaki en büyük korkuyu atlattım. Seni hiç görememe korkusu.Seni gördüğümde en değişik duyguları yaşadım.Kalbim sıkıştı ve nefes almayı unuttum.Karnımda bile hareketlenme hissettim.Şuan senin olduğun binaya öylece bakıyorum ve kendi kendime konuşuyorum.İlerde bunları anlattığımda gülebilecek misin bana? Anlatabilecek miyim? Keşke beni bilsen .Bak seni bekliyorum.Çıkıp bana sarılmanı bekliyorum.Kokunu içime çekmeyi bekliyorum.Keşke be park jimin. Keşke şuan şu kapıdan çıksan.Gelip gözlerimin içine baksan,o ellerinden tutsam kokunun içinde kaybolsam.Sen benim herşeyimsin bunu sakın unutma oppa"
Oturduğum yerden kalktım binaya bakarak fısıldadım.
"Seni çok seviyorum"
Yürümeye başladım.Eve vardığımda yatağa yattım ve kendi kendime sesli düşündüm.
"İlk defa bu kadar yakından bir şekilde içimi döktüğüme göre rahatça uyuyabilirim dimi?"