KAMER(Ay)

🎭2.Bölüm(Kız Kaçırma) 🎭

Lorin kimseye görünmeden evden nasıl  kaçıp gideceğini saatinden saniyeyesine
her şeyi hesaplamıştı.Hiçbir problem yok
tu.Geriye kalan sadece bu acı  plani uygu
lamadaydı.Lorin'in istemsizce orman yeşi
li gözlerinde göz yaşı sert bir şekilde yanak
larını ıslatıp.Titreme haliyle ağzından şu
sözler dökülmüştü.'Bana bunu yapmayacak
tın baba... yapmayacaktın.Kızına kıymaya caktın.Canımı... yakmayacaktın.Beni bulup
yakalasan da ...hatta ...öldürsende asla ama ...Asla o bedirhanla evlenmiyeceğim.'

Lorin kendi odasında kaderini belirleyecek
hareket planını düşünürken o sırada kapısı
na vuran annesi  zümrüt olmuştu. Lorin ken
dini toparlayıp' Gel'demişti sadece belki bu
gün son defa diyecekti.Eğer kaçıpta yakala
nırsa son kez diyecekti.Ve bir defa asla son
suza denk konuşamayabilirdi.Her ne olursa
olsun herşeye razıydı.Ölümüne bile razıydı.

Zümrüt herşeyden habersiz güzeller güzeli
kızını sürmeli gözlerle dikkatli bir şekilde
süzüp 'İyi misin?' der gibi bakıyordu.Kızın
da bir tuhaflik olduğunu sezer gibi bir hali
vardı.Lorin annesine bir şey farkettirme
mek için akla karayi seçiyordu.Ya anlarsa?
diye.Çünki annesini tanırdı dikkatli ve iyi
bir analizcidir.Annesinin bu huyunu kendi üzerinde kullanmasını hiç  sevmiyordu.İçin
den Allaha yakarmaya başladı.Bu iş hatmet
meye kadar gidebilirdi.

"Sen iyi değilsin kızım sıkıntın mı vardır? "

"Yok,annem hiçbir sıkıntı yoktur."

"Gözlerin öyle söylemiyorlar ama.Hadi be
nim orman yeşili gözlüm öyle bana nedir
derdin?"

"Annem derdin yok benim. Lütfen, yalnız
bırak beni"

"Peki.Sen bilirsin"

Annesi odasından çekip giderken lorinin bir
gözyaşı daha yüzünden firar etmişti.Annesi
ni özleyecekti.Ağabeylerini ,yengelerini,ye
ğenlerini,Kaç yıldır yanlarında çalışan hiz
metlilerini en sevdiği atı olan karadumanını
bile özleyecekti.Kalmak gelmişti biran son
ra hayır dedi içinden kaçmalıyım başka illere belki yurtdışına.Ama önce bu kale
gibi korunan konaktan  nasıl çıkıcak olmam
dı.Herşey Allahın elindeydi.Dilerse kaçma
yardım eder .Dilemezse zaten ...Ah! düşün
mek bile istemiyordum.

En iyisi içeri geçip biraz insana karışmaktı.
Dikkat çekmemek ve sonkez sevdiklerine
bakabilmek için.Kendini aynanın karşısına
atıp sürmesini tazelemişti.Burnuna sade
hızmasıni ve şalını balladıktan sonra sonun
da kendisini odasından dışarı atabilmişti.
Saatler  12:30 gösteriyordu.Muhtemelen
öğlen yemeği hazırlanacak dedi içinden.Yar
dım etmek mahiyetinde istikametini mut
fağa doğru yönelmişti.Mutfağa girdiğinde
mutfakta hummalı bir çalışma olduğunu gördü.

Ayşe ocağın önünde kuru fasulyeyi karıştırı
yordu.Nurjin de masada çoban salatası ya
pıyordu.Gülay ise kirlenen kap kacağını yı
kamakla meşguldü.Lorin buruk bir tebes sümle bakmıştı onlara bu son görüşü olabi lirdi.Keşke evden kaçmak zorunda kalma saydım dedi içinden .Lorin onlara yardım
edip yemeklerin hızlı bir şekilde yapmasına
olanak sağlamıştı.

Aradan 5-10 dakika sonra sofra el birliğiyle
kurulmuştu.Berfin kızı mehire yemek yedir
meye çalışıyordu. Mehir ise yememek için
annesine direniyordu.Şebnem kucağında 2
yaşında olan yavuzla uğraşıyordu.Babanne
leri çocuklarıyla uğraşan kadınlara gülüm
semekle yetiniyordu.Berivan masanın baş
köşesinde yemek yemeye devam ediyordu.
Lorinde ise güç toplamak için yemek yiyor
du.Gözleri ara ara buğulanıyordu.Kimse far
ketmemesi göz yaşlarını içine akıtıyordu.Yü
reği acıdan dağlanıyordu lorinin.

Yemekler yendikten sonra yine el birliğiyle
sofra kaldırılmıştı.Konakta çalışanlar bula
şıklarla ilgilenirken.Gülay da bol köpüklü
bir kahve yapmış ve kadınlara dağıtmıştı.
Hemen arkasından sulari getirmek için mut
fağa yönelmişti.Berivan elindeki kahveden
büyük bir yudum alıp içini bir kez daha ısıt
mıştı.Bakışlarını lorine çevirip sıcak bir gü
lümsemeyle ;