DRUNK | 1D & H.S.

~1~

"Hailee, sanırım uyanman gerekiyor."

Gözlerimi açmaya çalıştım. Aralanmıyorlardı bile. Çok yorulmuş olmalıydım.

" Uykum var..."

Diğer tarafa döndüm. Yatağımın bu kadar geniş olması normal değildi.

"Bunun uykudan daha önemli olduğuna dair yemin edebilirim."

Yatak farklı kokuyordu. Harry gibi kokuyordu. Yatağımın Harry gibi kokması da normal değildi. Ama güzel koktuğu da bir gerçekti.

Gözlerimi açtım. Yatak odamda değildim.

Hızlı bir şekilde arkamı döndüm.

"Harry ? Bu yatak neden senin gibi kokuyor ?"

" Sence ?"

Güldüm. Kaşlarını çatıp tuhaf bir şekilde baktı.

" Nasıl uyuyorsun sen ? Rüyalarını canlı canlı yaşıyor musun? Kokun yağmur ormanlarına meydan okuyan yorganını aşıp yatağın diğer tarafına ulaşmış.."

Bir kez daha güldüm. Ve o da aynı şekilde bakmaya devam etti.

" Ne..?"

İşin tuhaflığını farkedip normalden daha hızlı bir şekilde yataktan kalktım.

" Bir dakika, ben.. neden senin yatağında.."

Ellerimle vücudumu yokladım. Harika. Bana ait olmayan geniş bir beyaz gömlekti üzerimdeki tek kıyafet.

" Senin gömleğinle..."
Bunun anlamı iyi değildi. Hiç iyi değildi.

Kafamı Harry'e doğru çevirdim. Kafasını kaldırıp gözlerime baktı.

" Fazla içmiş olmalıyız..."

Kaşlarımı çattım.

"Yani ?"

Dudaklarını birbirine bastırıp kafasını kucağına çevirdi. Derin bir nefes aldım.

Odada gezinirken derin nefesler alıp sakin kalmaya çalışıyordum. Olanları düşünmek istemiyordum.

" Bu ikinciydi."

Sinirle ona döndüm.

" İkinci hata."

Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledi.

" Yapacak bir şey yok Hailee. Hiçbir şey olmamış gibi hayatımıza devam etmeliyiz."

Haklıydı. Sinirlenmemeliydim. Sonuçta hiçbir şey hatırlamyordum.

Aklıma gelen düşünce duraksamama neden oldu.

" Harry, sence... o renkli şeylerden kullanmış mıyızdır ? "

Gamzesini belirginleştirdi.

" Renkli şeyler ? "

Başımla yavaşça onayladım. Bu değişik bir şekilde utanç vericiydi. Öyle de olmalıydı. En yakın arkadaşlarımdan biri ile yatmak... kesinlikle utanç vericiydi. Başımı ayaklarıma çevirdim.

"Hailee, üzgünüm ama, onlardan kullandığımızı sanmıyorum."

Gözlerim utanç ile karışmış korkuyla açıldı.

" Ya beyaz hücrelerin, gitmemeleri gereken yerlere gitmişlerse ? "

Kendini tutamayıp güldü.

Ardından ciddileşmeye çalıştı. Ama pek başarılı olduğu söylenemezdi.

" Merak etme, bu düşük bir ihtimal. "