HİZMETKAR

FİNAL--Her şey bitti ve uyanma vakti!

Tuna nın yağmur  sonrası  toprağın o  ıslak  kokusunu  andıran  erkeksi  aurasını  ciğerlerine hapsetti. Tüm  sorularının  cevabını  almıştı  evet ama  hala onu  rahatsız   eden  Tuna ya  aşkını  haykırmasını  engelleyen bir şey vardı.Zihnini kurcalayan ve  hatırlaması gereken şey neydi? Kitap! O kitap! İrkilip  tuna nın kollarından  hiç istemesede  hızla  sıyrıldı. O kitabı  okuyacak ve kendini her şeyiyle  kendini yıllardır  seven adama sunacaktı.Koşar  adımlarla   kalbi  heyecanla  çarparken ilerleyip koridorun  sonundaki sığınağının kapısını  araladı. Bir  haftadır    buraya  girmediğinden fazlasıyla  havasız olan odaya  grdiğinde önce  nefes almakta  zorlanmış sonraysa masanın üzerinde duran kalın  ciltli kitabı eline almış  ve  isminin  üzerinde  parmaklarını dolaştırıp  kitabı  aralamıştı.Tozlu   sararmış  sayfadaki  ilk  cümle  yine  kanını  dondurmaya  yetmişti.

"Ölüm kadar iyi  bir  sahip, korkak olan kadar iyi bir  hizmetkar yoktur!"

 Yine soluğu  kesilmişti fakat  bu  sefer  tüm cesaretini  toplamış ve  sayfayı  çevirmişti

" Ölüm  her  insanı kucaklayacaktır. Bu  acı bir gerçek  ve  doğruluğu  her kaybolan  hayatta   kanıtlanmış bir olgudan ibarettir. Korkak olan,  evet korkak olan kişi daima  bir  köle  gibi  yaşayıp  hayatın bütün  güzelliklerinden bir haber yaşar  hatta  yaşadığını nefes aldığını bile unutur  bazen. Açan bir çiçeği  ,  dökülen yaprağı ,  yağan karı,  toprağı yıkayan  yağmuru , bedenini okşayan  rüzzgarı  hissetmedikten sonra  yaşamak  neye yarar. Aslında  yaşamış mısınıdr?

Sev ve  sevil , belki kırgınlıklar kızgınlıklar  edineceksin fakat  mutuğun kollarında  daimi  bir  hayat  süreceksin.Sen  öldüğünde bile  adın  özgür kalacak  kulaktan kulağa kalpten kalbe  dudaktan dudağa  dolaşacak. Korksanda  öleceksin kormasanda.  O  zaman  dik dur  ve  ölümü unutmadan yalnızca geri  plana  atarak yaşa. Mutlu ol mutlu et. 

Kalbinde korku  değil  daima  sevgi  olsun hayat  hep  önüne  güzel şeyler  sunsun...

Şimdi  derin bir  soluk  al ve etraında olan her şeye  bir  göz  gezdir.Sevdiğin adama  sarıl ve  5  dakika içinde  geri  dönüp  arka  sayfayı  çevir..."

Nedense son okuduğu cümleyle içi ürpermiş ve  kitapta  okuduğu her cümle  sanki ona   hitaben yazılmışçasına  kitabı elinden  bırakıp  erafını  incelemeye başlamıştı.Ellerini  tozlu  kitaplarla  dolaştırıyor  dört tarafı raflarla kaplı  kütüphanesine  sanki bir  daha  hiç göremeyecekmiş gibi bakıyordu. Yavaş adımlarla  kapıya  doğru ilerliyordu  ama her şey  fazla  yavaş ilerliyor  kalbiyse hızlı  ritmini yavaşça kaybediyordu. Hissettiği duyguya  anlam veremeyerek gözlerini  küçük sığınağının kapısına  diktiğinde karşısında  beliren iri  vücut ve mavi gözler  davetkarca onu izlediğinden , hızlı adımlarla ilerleyip Tuna ya  sımsıkı sarıldı. Fakat bu sefer  ağlamıyordu. Tuna kolarımın arasında   önce kaskatı kesilmiş  sonraysa  güçlü kollarını Sina nın beline  dolamıştı. Zamanın durmasını  istiyordu Sina da Tuna da.  Yalnızca beş  dakika  bu kolların  arasında olacak olmak ne  acıydı. Sina nedense kitaptaki  sözcüklere  koşulsuz  şartsız  itaat  etme  gereği duyyuyordu ve elinde olmadan  tedirgin oluyordu. Şu an  mutluydu  evet  ama  sanki   çevirdiğim sayfalar  onu mutsuzluğa  sürükleyecek ve başına bir  felaket   daha gelecekti. Tuna nın  anlam veremeyen  bakışları  eşliğinde Sina , yine  sıcak  güven verici kollardan   ayrılıp  Masanın üzerine bıraktığı  kitaba  doğru ilerledim. Titreyen  ellerimi Tuna nın gözlerine bakarak  kitaba  yöneltiyor ve  sayfayı yavaşça  çeviriyordum.