We are twins

DEEL 3: Voorbereidingen

Luna keek naar buiten door het raam en probeerde de zon achter de wolken te zien. Zo is zij nu eenmaal. Ze is geen doemdenker zoals Damian, maar ook geen optimist zoals Jeremy. Vanavond was het dan zo ver: de Avond der Verhalen. Dat was het evenement waar de naburige clan hen kwam opzoeken om verhalen uit te wisselen. Dit was de eerste keer dat Luna deel mocht nemen. "Mam,"vroeg ze, "Wat moet ik vanavond verwachten?" Taya keek haar dochter glimlachend aan. "Je kan best niets verwachten." antwoordde ze, "Er zijn vast nieuwelingen bijgekomen. Het belangrijkste is dat je met veel respect luistert en het goede voorbeeld geeft." "Wat moet ik zeggen?" zuchtte Luna weer, "Wat als ik iets zeg dat ongepast is?" "Mijn lieve Luna," zuchtte Taya en legde haar geruststellende arm om haar heen, "zo lang je jezelf bent, hoef je niets te vrezen."

De jongens hadden even hun douchetijd. Niet dat ze er naar uitkeken om in de douche te gaan. "Yanko!" riep iemand vanuit de badkamer, "Zet de ketel terug op!" Kort na het geroep hoorden ze iemand schaterlachen. Dit waren zo de momenten die je kon verwachten bij een groep jongeren. Yanko was buiten Luna's beste vriend ook de plaagstok van de groep. Hij haalde iedere dag wel iets uit met een roedellid. Je zou denken dat het geen verrassing meer is na zo veel keren, maar toch blijft het uit onverwachte hoek komen. "Volgende keer dat je dat waagt te doen, geef ik je een pak rammel!"riep de stem vanonder de douche weer. Het was duidelijk dat het Damian was die onder de douche stond. Hij was de laatste die de badkamer nodig had. Luna heeft het privilege om eerst te mogen terwijl de anderen nog lekker slapen. Vandaag moest iedereen proper zijn voor de speciale avond. Het gebeurt maar een keer per jaar dat de twee roedels samenkomen.

Toen iedereen weer aan tafel zat, was het al ruim middag. "De taakverdeling van vandaag." begon Taya en ze nam een lijstje, "Luna en Yanko, jullie gaan naar het dorp om eten te halen. Jeremy en Damian, jullie helpen mij met het huishouden. Als Luna en Yanko terug zijn, eten we samen en overlopen we het schema voor de avond, want alles moet perfect zijn." "Waarom moet ik poetsen?" vroeg Damian zuchtend. "Ik heb niet gezegd dat je gaat poetsen, of wel soms?" antwoordde Taya emotieloos, "Jij gaat de tuin onkruidvrij maken terwijl Jeremy stofzuigt en ik afwas." Damian zuchtte weer eens. Zijn idee van leven in een roedel was niet zoals het eigenlijk is. De verantwoordelijkheden was hij vergeten mee te tellen. Taya gaf haar lijstje mee aan Luna. "Vergeet niets mee te nemen, oké?"zei ze er nog bij. Luna knikte en vertrok.

"Zal ik de zakken even dragen?" vroeg Yanko. Luna schudde koppig haar hoofd. Ze waren net een hele voorraad fruit gaan halen. Meloenen, appels, sinaasappelen, kiwi's... Alle soorten fruit die je maar kon bedenken. "Waarom gaat mama het niet zelf halen." zuchtte Luna terwijl ze de zakken even neerzette. "Laat mij de zakken dragen, Luna." zei Yanko nogmaals, maar werd genegeerd door zijn beste vriendin. Hij rolde even met en zijn ogen en volgde Luna die in snelle pas doorliep. "We moeten nog vlees en patisserie halen."zei Yanko die het briefje uit zijn zakken haalde, "En jij geeft die zakken nu aan mij, want je bent weer aan het overdrijven." Luna keek hem recht in de ogen aan. "Wat scheelt er?" vroeg hij haar. "Hoe ga ik ooit de verantwoordelijkheid van mam over kunnen nemen?" vroeg ze terwijl ze haar schouders liet zakken. "Dat komt nog wel." antwoordde Yanko en legde zijn hand op Luna's schouder, "Je bent in de leer en je hebt echt nog wel tijd. Tegen dat je het moet overnemen, ben je al volwassen." "Wat als..."begon Luna. "Nee, niet wat als, ook niet stel dat."stopte Yanko haar,"Je bent een geweldig persoon en we hebben allemaal tonnen respect voor je. Je hebt zelfs een koppige puber ertoe aangezet om zijn excuses aan te bieden." Luna zuchtte diep. "Geloof me, je gaat het goed doen als leider."herhaalde haar vriend nog maar eens. "Laten we het lijstje afwerken."zei Luna snel en nam de zakken weer op voor Yanko ze kon nemen.

Ondertussen zat Taya in de keuken af te wassen. "Jeremy, kan je Luna even bellen?" zei ze,"Vraag of ze afwaszeep mee kan nemen." Jeremy knikte kort en nam de telefoon van de kast. "Ja?" kreeg hij te horen, "Luna heeft haar handen vol en is te koppig om mij de zakken te laten dragen." "Yanko, kunnen jullie afwasmiddel halen?" vroeg Jeremy. "We hebben nu al geen handen vrij."zuchtte Yanko, "We komen naar huis en ik moet stoppen met bellen want er komen twee zakken aan voor me. Bye." Jeremy keek Taya aan en trok zijn schouders op. Taya rolde met haar ogen en deed mompelend verder met de afwas.