GÜNEŞİN DOĞUŞU

YALNIZIM

Yalnızım…
Gönlüm sonbahar, yaprak, yaprak dökülüyor!
Benim için her mevsim kış, her günüm gece
Sonu belli olmayan yolların, bu günü yarını olmayan saatlerin
Ve Sen yokken, ben biraz daha ölüyorum.

Kokusu yok hiçbir çiçeklerin, anlam ifade etmiyor
Olmuyor eskisi gibi, aşkın ateşi yok
Baharda bile rastlamadım, deniz mavisi gibi yok gözlerin
Gözlerin her yanda, ne yana baksam senin gözlerin.

Dosttu olmaz gecelerin, çok uzun bitme bilmiyor
Ömür ise sayılı nefes, ne zaman biter bilinmiyor
Bense sana biraz daha hasret, sensiz çekilmiyor
Gözlerin gözümün önünde, içimde ateş sönme bilmiyor.

Yokluğun acılar içinde, boğazımda düğümlenmiş
Sana açılan tüm kapılar kör düğüm olmuş
Anahtarı sen oldun, sense kayıplardasın
Kaçtın insafsızca, sen vefasızlardansın.
Arif biraz daha sana hasret, yok kesin umudu
Bir aşk ateşiydi, rüzgâr vurdu yerden yere savurdu
İnanmıştım sana tüm yüreğimle, arif kibarca kovuldu
Yalan dünya yalansın, beni tatlı rüyalara soktu!!!