Hoofdstuk 23 - Britt

138 5 0
                                    

Ik hoor vage geluiden om me heen. Ik open mijn ogen maar ze vallen meteen weer dicht. Wat is dit?! Ik probeer het nog een keer, en nog een keer. Maar ze blijven dicht. Ik hoor een paar stemmen maar ik weet niet van wie ze zijn. Na een tijdje val ik weer in slaap...

*Ik zit recht op in een ziekenhuis bed. Een witte kamer zonder meubels.. Alleen een bed waar ik in lig.

''Hallo Britt'' Hoor ik iemand zeggen. Ik schrik me kapot. Mijn moeder? 

''Mam!'' Roep ik blij. Ze geeft geen antwoord maar staart naar de grond. Er rolt een traan over haar wang.

''Het spijt me..'' Zegt ze zacht.

''Waar voor?'' Vraag ik.

''Je ligt in het ziekenhuis.. door mij''

''Wat bedoel je?" Ik snap totaal niet wat ze bedoelt.

''Ik.. Ik ben overleden..''

''Mam, wat klets je? Je praat nu met mij!'' Ze geeft geen antwoord. ''Mam!''  Schreeuw ik.

'Ik ben vanacht overleden.. Ik heb jou van de trap laten vallen zo dat ik je nog een keer kon zeggen hoe veel ik van je hou en..'' Er rollen nu een paar tranen over haar wang. ''Ik ga morgen naar het eeuwige leven, de geeste wereld. In deze wereld zijn alle mensen die 24 uur geleden zijn overleden. Britt, je moet nu terug voordat de geesten jou lichaam over nemen.. Ik hou van je'' Is het laatste wat ze zegt. Dan vervaagt ze langzaam. ''Mam! Mam! Nee je kunt niet gaan! Mama!!!! IK HOU VAN JE!'' Maar het is al te laat. Ze is naar het eeuwige leven gegaan. Ik huil, heel hard. Maar, dit is een droom. Misschien niet echt. Ik doe mijn ogen langzaam dicht.*

Het helpt. Ik voel weer. Ik voel me weer zwak. Nog zwakker dan voor mijn droom. Ik probeer mijn ogen open te doen en na mijn verbazing lukt het ook. Ik kijk in een fel licht. Ik doe mijn ogen gelijk weer dicht, knipper een paar keer en schrik als een krullebol over mijn hoofd gehangen zie. Hij glimlacht zwakjes. Ik doe het zelfde terug. 

'Hi' Zegt Harry zacht. 

'Hey' Antwoord ik. 

'How are you feeling?' Vraagt hij.

'Headache.. And my leg hurts..' Ik kijk naar mijn been en zie dat hij in het gips zit. Harry buigt naar voren, geeft me een kus op mijn voorhood en knuffelt me daarna stevig.

'Harry..?' Vraag ik zacht. 'Did my momy die?'

Hahah hey mensen! Srry dat het niet heel lang is maaaaar... Ja ik probeer morgen weer te updaten! Ik heb het heel druk enz.. Dankje dat je mijn boek leest, please vote! Ik schrok me rot kapot! (haha rot kapot..)  Gister nog 1.2K en vandaag ineens 1.4K! :) Heel erg bedankt en juah.. Jullie moetten het boek -Met you in hospital- Van @niallermybeauty . Haar boek is echt geweldig en ze is zelf ook heel aardig! (Dit is geen grap ga haar boek lezen of.. Oke of niks maar je moet het echt lezen :D) XX LOVEYOU!!

LOVE YOU!!

Happily (One Direction fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu