Parktaki bankta Begüm bana yine saçma sapan espriler yapıyordu. İşte tam bir esprinin ortasında telefonum çaldı, arayan babamdı. Nedense içime kötü bir his doğdu açmak istemedim çaldı çaldı bir türlü durmak bilmedi. Sonunda Begüm dayanamadı "Açmayacak mısın?" diye sordu ben ise omuz silkdim o da "öyle mi?" deyip telefonu eline geldiği gibi açtı, biraz sonrada "hayır ben onunun arkadaşıyım"dedi. Karşıdakinin beni istediğini el işaretleriyle gösterdi ben kafa salladım o da "şu an lavoboda, telefonunu burda unutmuş, ne söyleyecekseniz ben iletebilirim" dedi. Ve aniden suratının rengi değişti bana acıyan bakışlarla baktı "anladım" deyip telefonu kapattı. Kötü bir şey olduğunu analdım Begümün suratı hiç böyle olmamıştı. Sonunda "Gökçe üzgünüm be-ben bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, arayan baban değildi ve arayan herkimse ba-babanın ö-öldüğünü söyledi üzgünüm canım arkadaşım ügünüm" dedi ben ise "bir kahkaha patlattım önce, sonrada ağlamaya başladım ve ilk söylediğim şaka hı şaka demi yine o saçma esprilerinden biri olduğunu söyle lütfen" elbette Begümün bu kadar ileri gitceğini düşünmüyordum ama işte yinede bir umut. En son ise "babacığııım" deyip bayılmışım. Hastanede Begüm ve annesi başımdaydı. Başımda ne annem ne de babam olucaktı artık. Annemi zaten hiç hatırlamıyordum ben 1 yaşındayken hayatını kaybetmişti. Artık başımda sadece arkadaşlar ve aileleri vardı. Onları duyabiliyor ama cevap veremiyordum. Dediklerine göre şoka girmiştim. Biraz sonra ise kenidme geldim. "babam, babam nerde? babamı görmek istiyorum, babama götürün beniii!" "Malesef tatlım babanı görmen uygun olmaz yarın sabah cenazesi kalkıcak psikolok babanı görmeni yasakladı"dedi Begüm'ün annesi " ama neden, nasıl böyle saçma bir yasak koyabilir? ne olursa olsun babamı son kez görmeliyim." dedim bende ve yataktan kalktım kapıya doğru gitmeye çalıştım Begüm'ün annesi beni tuttu ben ise onu itekledim kadın duvara çarptı nasıl oldu bu anlamadım Begüm bunu görünce kırmızı düğmeye bastı. İki önlüklü adam geldi ve beni yatağa yatırmaya çalıştılar. Bu yaptıkları çok saçmaydı sadece babamı görmek istemiştim nasıl bu kadar acımasız olabiliyorlardı. Bana iğne vurdular bir anda gözlerim kapandı ve uykuya daldım. kalktığımda sabah olmuştu. Dünkü önlüklü adamlar başımda bekliyordu. Biri "babanın cenazesi yarım saat sonra kalkıcak eğer bir sorun çıkarırsan iğneyi tekrar vururuz ve cenazeyede gidemezsin onun için şimdi düzgünce hazırlanmalısın" dedi ben ise onlara "pekala babamın cenazesini kaçırmak istemiyorum ama gerçekten neden onu görmeme izin vermiyorsunuz" dedim aynı adam bu sefer "seni sadece fiziksel anlamda değil her anlamda güçlü yapıcaz ve bunun için şimdi bazı şeyleri görmemen gerkiyor" dedi. Sonra ise hasteneye benzemeyen duvarları kapıları metal olan bir yerden geçtik her yer bana gerçekten garip geliyordu. Burası tam bir hapis gibiydi. Aynı adam ne düşündüğümü anlamış gibi "burası sana garip gelebilir fakat bu iğnenin etkisi hâlâ yarı baygın haldesin yani burası farklı bir yer değil ilaçtan dolayı göz yanılgısı, daha öncede yaşamıştık" Daha öncedemi bunu yaptılar burası ne çeşit bir hastane bilmiyorum ama gördüklerim fazlasıyla gerçekçiydi. Burası cidden garip biryerdi.
- İlk kez yazıyorum umarım beğenirsiniz. Yorumalrınızı bekliyorum.
