Chapter 7: A Moment with Him
Ashley's Point of View
Sabado ngayun at walang klase. Ang boring walang magawa. Nandito lang ako sa kwarto ko nakikinig ng music.
"Hmmn~" pag tutuno ko sa. Music. Di kasi makaka punta si Gabriel dito kasi may meeting daw sila. Si xander naman hindi ko alam. Nabigla naman ako ng tumunog ang cellphone ko.
From: Drickzungit
Lumabas ka dyan. Mag bihis ka yung mag mukha kang tao. Dali.
To: Drickzungit
Hoy! Alam kong gandang ganda ka sakin! Kahit naka pambahay ako dyosa padin ako. Tsk!
From: Drickzungit
Tch! Daming alam lumabas kana diyan.
Nag bihis na ako at bumaba, pag ka bukas ko sa pintuan nakita ko multo! Este! Sungit ay este!! Si Drickzel pala. Oo si Drickzel. Naka Tuxedo siya ang formal saan kaya ang lakad niya?
"Saan lakad mo Drickz---Kyle?" Ngumiti naman siya? Hala anong nangyare dyan? Parang baliw kung tumawa. Hahahaha.
"I like it when you call me by my second name." sabi niya. Inirapan ko naman siya. Tch!
"Baliw!"
"Gwapo naman." madiing sabi niya.
Napapay pay naman ako gamit ang kamay ko.
"Ang hangin naman dito! Parang bumabagyo." pang loloko ko sakanya. Sumeryoso naman ang mukha niya.
"Kapag hindi mo ulit ako tinawag nang ganon, hahalikan kita." madiin niyang sabi. Napa atras naman ako at siya naman lapit ng lapit.
"A-ang p-panget m-m----" diko na natuloy ang sinasabi ko ng.
Dumampi ang labi niya sa labi ko. Matagal tagal din yun pero tinulak ko siya.
"Oh tatawagin mo naba ako ng ganon?" tanong niya. Tumango naman ako ng mahina. Parang na istatwa ako sa kinatatayuan ko.
"D-drickzel...tara na?" pag yaya ko sakanya. Pinasakay naman niya ako sa kotse niya. Tiningnan ko naman siya.
"Masarap ba?" emegehed kadiri.
"OMG!! Kadiri ka!" tumawa lang naman siya at nag maneho. Alam kong sinusulyapan niya ako. At naiilang ako dun.
•••••
Nakarating naman kami sa pupuntahan namin. Alam mo ba kung pano ko nalaman. Syempre tumigil ang kotse eh.
Bumaba naman ako. Nakita ko naman siya. Napayakap agad ako sa braso niya. Ugh! Ang dilim!
"Hindi ko alam na takot ka pala sa dilim." sabi niya.
Biglang namang may umilaw at may mga candles pa.
"Nagustuhan mo?" tanong niya. Nginitian ko naman siya ng malapad bilang sagot. Umupo naman agad ako sa upuan at siya naman sa katapat kong upuan. Nag simula na kaming kumain. Habang kumakain kami parang hindi siya gumagalaw.
"Kwumain kwana." sabi ko sakanya. Ngimitian niya naman ako at umiling siya.
Kinuha ko ang pagkain niya at tinuhog sa tinidor at sinubo sakanya.
"Say ahh~" sabi ko sakanya. Napa ahh naman siya at sinubo ko yun sakanya. Nginuya naman niya at sinubuan ko lang siya at kumain nadin ako.
"I'm not a baby anymore." sabi niya. Umiling naman ako. "Di ka kasi kumakain."
"Kahit hindi na ako kumain. Basta makita lang kita busog na ako." pabulong na sabi niya. Hindi ko narinig ang huling sinabi niya dahil pabulong na ito.
Niyaya ko naman siyang tumayo at mag punta sa toktok ng bundok. Tiningnan ko naman yung mga ilaw. Ang ganda. Umupo naman siya sa tabi ko at pumikit.
Hinalikan ko naman ang pisngi niya. Nagulat naman siya sa ginawa ko.
"Bakit mo yun ginawa?" tanong niya.
"Walang malisya yun Drickzel. Thank you kiss lang yun." madiing sabi ko. Nginitian niya naman ako at lumapit siya sakin at ngumuso.
"Gusto ko sa lips eh." Sabi niya. Hinampas ko naman siya sa braso.
"Wala na... Sumusobra kana. Nagiging addict kana." sabi ko. Sinandal ko naman ang ulo ko sa balikat niya. Narinig ko pa siyang bumuntong hininga. Pinikit ko ang mata ko at dinama ang simoy nang hangin.
Love is in The Air!! Hush.
"Poluted air yan." madiing sabi niya. Hah?
"Hah? Ano?" tanong ko. Hinarap niya naman ako.
"Alam kong iniisip mo na Love is in the air eh, poluted air yan eh." sabi niya. Napa pout naman ako.
"Umuwi na tayo nag didilim na eh." sabi niya.
"Ayaw!" pfft.... Tampo mode on. Gusto ko pa kasing makita ang sunset.
"Sige hanggang pag katapos lang mg sunset ah." sabi niya.
Sa totoo lang. Naiisip kong baliw tong kausap ko. Parang mind reader.
"Kung sasabihin Kong gusto na kita maniniwala kaba." Pabulong niyang sabi. Hindi ko narinig ang last sentence na siabi niya dahil parang binulong talaga niya iyon sa sarili niya.
Natapos ang sunset at plano nanaming umuwi gusto ko sanang itanong sakanya kong ano yung binulong niya sa sarili niya, kaya lang baka magalit. Ang tahimik lang nang byahe, walang kumikibo saamin.
Naihatid na niya ako pero hindi parin siya umaalis. Ano problema nito?
Lumapit naman siya sakin at ngumuso. Aish! Gusto nya nang halik.
"Sa PAK U want?" madiing sabi ko. Nag pout naman siya.
"Kiss i want." sabi niya sabay nguso ulit.
"Umuwi kana. Baka nakawan mo nanaman ako." sabi ko sakanya. At ang mukong nag pout nanaman.
"Di ako aalis." sabi niya.
"Aish! Kulit!" pasigaw kong sabi.
Linapitan ko siya at hinalikan pero smack lang at lumayo ako pero hinawakan niya agad ang Kaliwang bewang ko. Hinalikan niya ako. Tinugunan ko naman ang halik niya, kakagatin niya sana ang labi ko ng maunahan ko siya sabay takbo.
"Umuwi kana." sabi ko sakanya at nginitian siya. Umalis naman siya at sumakay sa kotse niya. Sinundan ko lang ng tingin ang sasakyan nyang papalayo. Weeks nalang matatapos na ang deal namin.
Pumasok na ako sa kwarto ko at naligo tapos natulog na.
~~~~~
How was that?
Itutuloy
BINABASA MO ANG
When It Comes To Love Heart Goes First (#Wattys2017)
Teen FictionLove? Ano kaya ang pinapahiwatig ng LOVE? Simple. Ang love ay isang uri ng mga letra na nag papahiwatig na kung ano ang iyong nararamdaman. Kapag nag simula ka nang mag mahal, kakayanin mong mag sakripisyo para sa mahal mo. Pero wag kang mag ti...
