C H A P T E R 1 1

165 13 3
                                    

Chapter 11: Pain

Ashley's POV

Nandito ako sa classroom, naka sobsob ang mukha ko sa desk ko. Wala kasi ang teacher nami at ang mga kaklase ko naman nasa canteen ang iba ang iba nama nag cut ng classes nila. Nag text sakin kahapon si Xander na mag dinner date kami, kaya na excite ako pero nasira ang good mood ko ng makita ko ang mukha ni Pauline kahapon.

Kinuha ko nalang ang cellphone ko at ang facebook. Pinost ni Kiana ang picture nila ni Xander. Oo Kiana ang pangalan ng babaeng palaging umaaligid kay Xander. Kahit masakit iniiwas ko nalang sila pag mag kasama sila.

Uwian na at nag lalakad ako papunta sa bahay ko. Nag kita naman kami ng mga unnies ko sa entrance at rine-mind nila ako na mag isip pa daw ako para mag transfer sa bahay nila. Sinabi ko naman sakanila na bukas pag iisipan ko pa.

Pag dating ko sa bahay nag mamadali ako ng bihis ng isusoot ko sa dinner namin mamaya ni Xander. Naligo muna ako, syempre para mabango, tapos nag tooth brush. Pag katapos kung maligo nag bihis na ako at umalis.

Nakita ko naman si Xander na naka sandal sa kotse niya. Nginitian niya ako kaya nginitian ko din siya.

"Aba ang ganda ah!" pasigaw niang sabi. Nginitian ko nama siya. Di na ako kikiligin sa mga linya nyang yan. Nasanay na ako eh haha.

"Thanks, matagal ko nang alam." sabi ko sakanya. Inaya niya naman akong pumasok sa kotse niya at pinahurot niya ito papunta sa pupuntahan namin.

Gusto ko ng umamin sakanya. Pero alam niyo bang matagal ko na tomg plinank pero hindi parin lumalabas sa bibig ko. Palagi kasi akong nauunahan ng kaba. Pero ngayu handa na ako!

~~~~~

Pumunta kami sa isang mamahaling restaurant.

Pwede na akong umamin sakanya dahil kaming lang dalawa at walang iistorbo.

"May sasabihin sana ako sayo.." sabay naming sabi. Kinabahan naman ako sa sasabihin niya kaya uminom ako ng tubig para mawala ang kaba ko.

Akala ko handa na ako pero hindi pa pala, pero kakayanin ko to.

"Ryle.... Kasi... Ano... Uhmm... Gu-"

"RYLE!!" Sigaw ng isang pamilyar na boses. Ryle? Sabi niya ako lang ang pwedeng tumawag sakanya nun.

"Sai!" tawag ni Xander sa pamilyar na boses na tumawag sakanya. Kaya lumingon ako sa babaeng yung.

Nakita ko si.... Kiana!? Bakit siya nandito. Nag light make up siya. Ang ganda niya.

Hindi ko inaasahang aakbayan siya ni Xander... Feeling ko tuloy babagsak na ang luha ko.

Kaya pala na sa middle ako ng table pinaupo ni Xander. Kaya pala kanina pa siya tingin ng tingin sa entrance. Kaya pala kanina pa siya naka tingin sa cellphone niya dahil may hinihintay siyang BABAE.

"Francheska, ito nga pala si Kiana Sairah Madrigal." sabi niya. Hinawakan niya yung kamay ni Kiana at nginitian ito. Pakiramdam ko tutulo na ang luha ko. "Kami na....."

Nginitian ko lang siya ng pilit at tumayo.

"C-cr lang ako." nauutal kong sabi.

Pag pasok ko sa cr, dun ko na iniyak lahat.

Ang sakit sobra. Kung kelan handa na akong umamin sakanya.

Ang sakit! Gusto ko nang mamatay!
Tinext ko siya at sinend iyon.

To: Ryle 😘

May emergency lang uuwi na ako. Congrats nga pala sainyo.

Lumabas na ako ng Cr. Pag ka labas ko dumaan mona ako sakanila at kinawayan sila at nginitian. Napansin kong napansin ni Xander na umiiyak ako.

"Ashley?" binilisan ko yung lakad ko at lumabas na ng restaurant.

Lumabas na din yung luha kong matagal ko nang gustong ibuhos.

"FRANCHESKA!!" sigaw ni Xander. Mas binilisan ko yung lakad ko dahil tumatakbo na siya.

"HULI KA!!" sigaw ni Xander at niyakap ako. Mas lumakas pa yung pag iyak ko at pinalo palo ko siya.

"BITAWAN. MO. KO!" putol putol na sabi ko dahil sa iyak.

"Bakit ka umiiyak!?" sigaw niya at hinarap ako sa kanya.

"MANHID!" Sigaw ko pabalik sakanya. "Ang manhid manhid mo!!" pinalo palo ko siya pero hinawakan niya ako.

"Manhid?" Nagtataka niyang tanong.

"OO!! Napaka manhid mo! Dimo ba nararamdamam na gusto kita..... Ay hindi mahal na pala kita! Mahal na mahal kita Xander Ryle Jeon!" litomg lito yung itsura niya. Mas nasasaktan ako dahil hindi niya pala ako napapansin. Hindi niya napapansin na mahal ko siya.

"M-mahal m-mo ko? K-kelan pa?" tanong niya.

"Matagal na! Matagal na matagal na!" nag punas muna ako ng luha bago mag salita ulit. "Di mo ba napapansin?"

"H-hindi.." may namuong galit sa puso ko.

Hinawakan ko muna ang ulo ko bago tumalikod at sumigaw.
"MANHID KA KASI!!"

"Francheska, sorry.. Hindi ko napansin. Oo mahal ko si Kiana. Oo mahal din kita pero bilang kaibigan lang." sabi niya habang yakap yakap ako.

"Bitiwan mo ko!" sigaw ko sakanya at pumiglas sa pag kakayakap niya sakin. "Patawarin mo rin ako pero hindi ko kayang maging kaibigan sa unang nanakit sa puso ko. Sorry Ryle..... Simula ngayun mag kaka kilala nalang tayo. OA na kong OA pero masakit eh!" tumalikod na ako at nag lakad na umiiyak.

"FRANCHESKA!" sigaw niya. Punong puno ng kalungkutan ang sigaw niya. Liningon ko siya at nakita ko siyang naka luhod at umiiyak narin. Dumating si Kiana kaya umalis na ako doon. Baka sa overlooking nalang ako.

Kumuha ako ng isang bato at kinuha ang marker ko at sinulatan ito.

'Ang sakit!' sinulat ko iyon at linagay nalang kong saan.

Dumampot ulit ako ng bato at sinulatan ito.

'Ako nalang sana.'

'Akala ko may pag-asa'

'Akala ko parehas kami ng nararamdaman'

Madami pa akong nasulat at iniwan nalang kung saan. Tumayo na ako at umupo sa isang bench doon.

Pinikit ko ang mata ko at inenjoy ang hangin at ang katahimikan doon.

Napa dilat ako ng mata ng maramdaman kong may gumalaw sa kamay ko at tiningnan ko yun. Bato na may naka sulat doon.

'Okay lang yan'

Napa ngiti naman ako dahil alam ko kung sino ang nag sulat non. Walang iba kong di si Fake Boyfie... Kyle Drickzel Lee.


~~~~~

I

When It Comes To Love Heart Goes First (#Wattys2017)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon