Chapter 2

5 0 0
                                    

Chapter 2

Joseph's Point Of View

Hi! I'm Joseph L. Torres. 17 years of age. First year college, A Engineering student. Handsome, kind, rich, intelligent, and many more. They say I am Mr. Right, but I'm not, because I broke the heart of the woman who I loved the most. Yeah and I think it's the most stupidest thing that I ever made.

Shet tama na ang pag iingles ko at pagdradrama nagmumukha akong bading sa isip mo.

Andito ako sa loob ng kotse ko sa parking lot ng school. Tinatamad pa kong umalis kasi umulan, habang lumilipas ang oras ay mas lalong lumalakas ang ulan kaya no choice ako kundi umuwi kesa gabihin dito sa campus.

Blaaaaaaagggggg

"Wahh huhuhu"

Hmmm...Pamilyar yung sigaw. Sinundan ko yung sigaw na narinig ko at tama nga , mukhang wala atang siya'ng sundo...

Beep

Beep

Binusinahan ko sya wag kayo hehehe

"Ms. V ayos ka lang?" Nag aalalang tanong ko. Its surprisingly na andito pa siya sa ganintong oras.

"Ah oo ayos lang ako." Ang pagkagulat at pagkailang niya ay makikita ko mismo sa kanyang mukha.

Ang mga mata niyang mapupungay at punong puno ng emosyon, yung pisngi 't labi niyang mamula mula, yung mga ngiti niyang totoo na siya nakapag pahulog ng loob ko sa kanya.

"Asan yung sundo mo, bat andito ka pa?" I asked sincere.

"Nasiraan kasi yung sasakyang susundo sakin eh," she paused and shrugged her shoulders .. "kaya eto ako ngayon"

"Ah ganon ba, sabay ka na lang sakin kung okay lang sayo." Pag aaya ko sa kanya

"Wag na. Tsaka nakakahiya eh, alam ko namang mapapalayo ka sa uuwian mo."Sagot nya

"Sus! Ano kaba ayos lang yon sakin wag ka ng mahiya tara?"

"Uhmm ayos lang talaga ha?"

"Oo nga tara na dumidilim na oh?"

Ok

At last! Pumayag din siyang sumabay sakin.

Ng makasakay kami sa kotse ko ay mukhang awkward ata kaya dinaldal ko sya.

"Kumusta ka na? Tagal na kitang di nakikita."

"Uhm ok lang naman ako. Alam mo naman na busy na ako . Ikaw musta na?"

"Okay pa naman."

"Huh ? bakit naman?" As I look at her Curiosity was written in her face

"Miss na miss na kita" kung pwede lang ibalik yung dati matagal ko ng ginawa pero hindi eh. Mababaliw na ata ako pag di ko pa sinabi yung nasa isip ko.

Naghari ang katahimikan saming dalawa. Naramdaman kong kinabahan at natulala siya sa sinabi ko.

"Sorry..." I said because she remain silent. And here I am feeling nervous sa kung ano ang sasabihin o gagawin niya.

"Bat ka nagsosorry dahil ba sa sinabi mo o sa ginawa mo ?" anya niya na may pagkasarkastiko ang kanyang boses.

Yes... I want to say sorry sa lahat ng ginawa ko sayo noon, forgive me Xiana. Sana maibalik pa din natin yung dating tay---....

Fucking PerfectTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon