İMKANSIZ ÖTESİ

İLK GÜN

Hava çok sıcak ve bunaltıcı sabah sabah nasıl bu kadar sıcak olabiliyor acaba of bir türlü yatmadım tavanı izliyorum beyaz hiç bir şey ifade etmeyen üstümdeki ince çiçekli pike resmen üstüme yapışmıştı ve mutfakdan tabak sesleri geliyor şu yataktan çıksam iyi olacak galiba.
Hemen kalkıp iki üç esneme harketi ve sonra pencereyi açtım gerçi pencere açıktı ama yarı açıktı böcek ve sineklerden korktuğum için hepsini açtırmamıştım Yıldız hanımcığıma
hanım dememe bakmayın o benim annem gibiydi doğduğumdan beri hep o bakıp büyütmüştü beni tabi hala o büyütüyor da 'Dolişşş hadi ama patateskli yumurtan soğuyor bak yine mızmızlancaksın çabuk'
Yıldızın sesini de duyduğumuza göre artık aşağı inme vakti penceremin mor panjurlarından derin bir nefes aldıktan sonra aşağı iniyorum aaahh ayağım 'doliş iyimisin! ' ayağımı masay çarpmıştım her sabah bir gelenek haline geldiği gibi ve o beyaz cilalanmış merdivenlerden topllıyarak aşağı inmişitm sonunda 'bişiym yok ayağımı masay çarptım iyiym' ve
yıldız yine yapmış yapacağını sofra mükemmeldi en sevdiğim jabonlar, patatesli yumurtam, büyük bir bardakta çikolatalı sütüm beni bekliyordu vee geldim bile 'günaydın yıldızcık' ve yine babam ortalıkta görünmüyor ah şu işleri ve suratım ister istemez asılmıştı 'üzülme kuzum baban seni bekliyor bugün pazar biliyorsun babanla vakit geçireceksin erken ye yemeğini geç kalma' tahmin ettiğim gibi babam pazarları benimle vakit geçiridi zaten buraya taşınalı daha bir ay olmuştu babamın işleri yüzünden babam ŞAFAK HOLDİNG in sahibi aman ne büyük birşey buraya gelmeyi hiç istememiştim çünkü ben liseyi güzel izmirde okuyacaktım ama şuan isanbuldaydım hiç alışamamışken de yarın okullar açılıyordu ve ben buna hiç hazır değildim çünkü ben yapım gereği insanlarla öyle kolay samimiyet kuramazdım ve öyleki tek tük arkadaşım var ama böylesi daha iyi.