vier maanden geleden (deel 1)

4 0 0
                                    

'Lena! Je moet opstaan!' hoorde ik mama roepen van beneden. 'Felix is al een half uur geleden vertrokken!' O ja, vergeten. Vandaag was de eerste dag dat ik met mijn nieuwe motor naar school ging. Nou ja, hij was tweedehands maar ik had hem opgepoetst en een nieuwe laag lak gegeven en hij zag er zo gloed als nieuw uit.
Snel stapte ik uit bed, trok mijn pyjama uit en liep naar mijn klerenkast in de hoek van mijn kamer om te kijken wat ik aan zou doen. Het was mooi weer dus besloot ik om een van mijn blauwe jeans en een zwart T-shirt aan te doen. Vlug rende ik naar beneden oom wat toast te smeren. Mam zat al aan tafel met haar ontbijt voor zich. Ik ging naast haar zitten en at zonder te praten mijn toast op. Ik had haast wat ik wou nog even langs Jessie om mijn "nieuwe" scooter te laten zien. Vlug pakte ik mijn leren jack en mijn rugzak en stapte maar buiten. Nog voor ik de deur dicht kon doen kwam mam naar me toe.
'Hé lieverd, pas je we op tijdens het rijden?' zei ze.
'Natuurlijk mam, ik zal goed uitkijken en voorzichtig rijden. Je weet toch dat ik dat altijd doe?' zei ik met een zucht. Soms was een bezorgde moeder best wel irritant.
'Wel, ga dan maar. Maar wel oppassen voor andere motors of auto's,' zei ze zacht. 'En als je Felix nog tegen komt kun je hem dan een lift geven?'

'Mam, Felix is waarschijnlijk een andere weg gelopen dan ik ga rijden.' Toen ik nog te voet naar school ging samen met Felix liepen we altijd over een verborgen pad door de bossen. Het was daar verboden gebied maar daar trokken we ons niets van aan. En het scheelde ook nog eens een half uur lopen. We zorgden er wel altijd voor dat we dicht bij de rand van het bos bleven zodat als er iemand kwam we zo over de hekken konden klimmen en zo op de straat zouden staan.
Voordat mam vragen kon stellen gaf ik haar een kus en liep ik naar de garage. Ik stak de sleutel ik het slot, deed mijn motorhelm op en startte mijn motor. Voorzichtig reed ik de weg op. Ik moest ervoor zorgen dat mam zou denken dat ik rustig zou rijden. Natuurlijk zou ik voorzichtig doen. Dat doe ik altijd als het om verkeer gaat. Maar rustig rijden past gewoon niet bij mij.
Ik reed rustig over de weg, nadat ik een bocht nam en een andere weg nam die naar school leed keek ik even snel om. Mam was uit het zicht verdwenen. Ik verhoogde langzaam mijn snelheid en reed door de bossen  het Dorp uit.   

WolvenVerliesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu