WolvenVerlies

vier maanden geleden (deel 3)

Zoals altijd was wiskunde een ramp, al die getallen en cijfers werkte op mijn zenuwen. Ik was dan ook erg blij toen de rinkelende bel het einde van het blokuur aangaf. Ik stond op en liep de klas uit. Het was druk op de gangen. Ik schuifelde langzaam door alle andere mensen richting mijn kluisje. Met moeite verwisselde ik mijn boeken.
Na veel moeite kwam ik eindelijk aan bij het Spaans lokaal. Ik stapte naar binnen en zag dat Jessie al aan ons gebruikelijke tafeltje bij het raam.
'En hoe was bio?' vroeg ik.

'Bereid je maar alvast voor,' zei Jessie. We behandelde vandaag de lever. Echt goor was het. Ik moest bijna overgeven gewoon.'
'Zal ik doen,' zei ik. Achteraf was het eigenlijk wel fijn dat we geen wiskunde samen hadden.
'Oké, sla dan nu jullie boeken open op pagina driehonderdvijftig! 'schreeuwde een harde stem door de klas. Juffrouw Hanny was binnen gekomen en liep zoals gewoonlijk op haar bordeaux rode hakken door de klas. Ze had een gekleurde kokerrok aan met een wit blouseje eroverheen. Haar gezicht had iets weg van een uitgekookte aardappel, ze had een grote haakneus en ik meende een kleine puist te zien. Met haar kleine, geniepige spleetoogjes keek ze de klas rond.

'Pagina driehonderdvijftig!' zei ze zo hard dat er een klein beetje spuug uit haar mond spuwde. Echt dat mens kon schreeuwen. Je zou er versteld van staan als je voor de eerste keer kennis met haar zou maken. Een van haar favoriete bezigheden was het bespieden van haar leerlingen, uren lange preken geven over kauwgom onder de stoelen en iedereen die ze tegen kwam uitkafferen tot ze het uit angst in hun broek deden. 'Lees de grammatica en de woorden,' snerpte haar stem door de klas. 'Maak dan in tweetallen de opdrachten op de bladzijdes vierenzestig in jullie werkboeken.' Het was altijd fijn als we samen opdrachten konden maken. Dan konden we ongemerkt roddelen over van alles en nog wat. Ik sloeg mijn boek open en begon te lezen. 

Nadat ik de grammatica en de woorden had gelezen deed ik mijn leesboek dicht en pakte mijn werkboek. Ik wachtte even en keek opzij om te zien of Jessie al klaar was. Zo te zien was ze al bij de laatste woorden aan gekomen. Ze sloeg haar boek dicht en pakte ook haar werkboek erbij.
'Je raad nooit wat er gebeurd is tijdens bio,' fluisterde ze. 'Kom op! Raad dan'
'Ehm, meneer Bonk was van te trap gevallen waardoor jullie geen les hadden en lolly's gingen eten. Toen kwamen er vleesetende pony met op hun rug overgevende apen,' zei ik sarcastisch.
'Nee, ieuw! Nee het was iets veel beters! Je raad het nooit!' zei ze enthousiast. Ik deed mijn mond open om nog een keer te raden maar Jessie was me voor. 'James, je weet wel die super knappe gozer die bij jullie in het dorp! Die ken je toch wel!' Natuurlijk kende ik hem. Hij was de zoon van De Oudste, veel kinderen uit ons dorp waren stapel verliefd op hem, zelf Jessie had een oogje op hem. In tegenstelling tot de andere kinderen vond ik hem maar raar. Knap was hij wel. Maar hij gedroeg zich altijd heel erg vreemd. 'Nou goed! Hij kwam de klas binnen, weet je wat hij deed! Hij vroeg naar jou!'
'Wat! Naar mij!' riep ik net iets te hard. Gelukkig waren de anderen ook al aan het werk dus viel mijn geschreeuw niet al te veel op.
'Ja, hij zei dat het iets te maken had met dorpsgeheimen of zoiets. Wat zou hij daar mee bedoelen?'

'Geen idee. Ik heb nog nooit gehoord van dorpsgeheimen. Maar wat deed hij toen?'

'Wel, toen hij hoorde dat je bij wiskunde zat vroeg hij of iemand tegen jou kon zeggen dat je na school gelijk naar het huis van De Oudste moest komen. Hij had duidelijk nogal veel haast want hij rende gelijk weer weg en ging er op zijn scooter weer vandoor.'
Vreemd, normaal zou hij gewoon even bellen of zo,' zei ik terwijl ik de eerste opdracht door las (Geef uitgebreid antwoord op de volgende vraag doe dit in het Spaans, ¿Como se llaman tus padres?), 'Zullen we maar even verdergaan met Spaans en in de pauze even verder kletsen?' vroeg ik. 'Ik geloof dat juffrouw Hanny naar ons zit te kijken.
We besteedde de rest van de Spaanse les aan het beantwoorden van de vragen. Nadat de bel rinkelde en we gauw naar de kantine vluchtte om ons lievelinks-plekje bij het raam zien te bereiken, ving ik nog even een glimp op van Felix die zoals gewoonlijk bij zijn vrienden stond te kletsen. We gingen zitten en aten gauw ons fruit op.
'Waarom zou James naar mij vragen?' vroeg ik. 'Ik bedoel er zijn zoveel meisjes in ons dorp, en die vallen allemaal voor hem. Er is zoveel keus en dan kies hij mij! En dan nog iets! Waarom wilt hij me eigenlijk spreken? Heeft hij nog iets anders gezegd?' vroeg ik. Jess schudde haar hoofd. 'Nee, ik heb je alles verteld ik denk...' ze onderbrak even haar zin om haar water te pakken. 'Ik denk dat je gewoon gelijk van school naar hem toe moet gaan. Ik loop wel naar huis. Dan kun je al die vragen stellen aan hem. Ik kan al die vragen toch niet beantwoorden, ik weet niks van een of ander dorps geheim. Ik bedoel ik ben opgeroeid in deze stad. Ik weet niet eens hoe het is om in een dorp te wonen,' grapte ze.
Grinnikend liep ik naar bio. Jess had soms een vreemde gewoonte om rare opmerkingen te maken. Ik moest er altijd om lachen. Toen ik bij het lokaal aankwam rook ik al de stank van ingewanden en bloed. Jess had gelijk. Ik liep naar een tafel in de hoek van het lokaal en pakte mijn spullen. Ik was zo druk bezig met alles uit mijn tas pakken dat ik niet door had dat Mike naast me was komen zitten. Ik schrok dan ook toen ik op keek.
'Hey Mike! Heb je ook Bio?' wat was ik dom zeg, natuurlijk heeft hij bio want anders zou hij niet naast me zitten.
'Ja,' zei hij opgewekt. 'En daarna heb ik scheikunde en gym.'
'Hé, ik ook! Fijn.' zei ik.
Meneer Bonk kwam de klas in het zette met een harde klap een doos op tafel. 'Wie weet wat we vandaag gaan behandelen?' vroeg hij. Ik stak gelijk mijn vinger op, in mijn ooghoek zag ik hoe Mike me verbaasd aankeek. 'Ja, juffrouw Young.'
'Vandaag behandelen we de lever,' zie ik. Meneer Bonk keer me raar aan en begon plotseling te lachen.

'Heel goed! Bravo!' riep hij luid. 'Oké, komnu naar voren en kom bij mij een lever halen. Snijd dan in tweetallen de lever open en beschrijf wat je ziet.