"Uy, uy! Sali naman ako sa inyo oh," tawag ko sa mga batang kaedaran ko na naglalaro sa tapat ng hardin namin. Huminto sila saglit at tumuloy sa paglaro at para bang wala silang narinig.
"Uy, ano ba! Hindi niyo ba ako papansinin?" tanong ko na may konting pag-angat ng boses.
"Naririnig ka namin pero natatakot kami sa iyo," napalingon ako sa nagsalita sa aking likuran.
"Lily.." napabuntong hininga na lamang ako dahil alam ko na naman ang mangyayari.
"Andito na si Lily! Lily! Tara sali ka sa amin," aya ng mga batang kanina lamang ay hindi ako pinapansin.
"Talaga lang ha, kapag si Lily masaya kayo, kapag ako bale wala lang?" padabog akong umalis sa kinauupuan ko nang hilahin ako ni Lily sa braso ko.
"Teka, alam mo gusto ka rin naman naming kalaro eh, diba guys?" tanong niya sa mga batang nasa likuran niya.
"Huh, hindi kaya! Dahil sa kaniya kaya napalayas yung kuya kong tahimik lamang nagtratrabaho, yung aso ko namatay dahil sa utos niya rin, kaya kahit kailan ayaw ko sa kaniya!" madiin na saad ni Bruno na nakakunot pa ang mga kilay.
"Oo nga tsaka nakikita mo ba ang sarili mo sa salamin? Yung kulay ng buhok mo hindi normal nakakatakot," dagdag pa ni Ruby.
"Hindi ko naman..."
"Ay ganun ba, sorry guys! I brought up something I shouldn't have," paumanhin ni Lily.
Wala akong choice kundi umakyat na lamang sa aking kwarto. Doon makikita mo ang 'di mabilang na libro sa sobrang dami. Umupo ako sa upuan malapit sa aking bintana. Alam ko namang hindi nila ako magugustuhan sa totoo lamang, ayaw ko rin sa kanila. Ngunit hindi ko naman gustong maging mag-isa kasi nakakalungkot yun, sumisikip ang aking dibdib tuwing nakikita ko sila na masaya na wala ako.
Palagi kasi si Lily umaagaw ng atensyon nila. Lily Nightsong, ang ganda ng kaniyang pangalan diba? Bigay yan sa kaniya ng aking mga magulang. Malamig noon at winter season, namamasyal kami sa Rovecs ang tawag sa Capital ng Light Kingdom nang may lumapit sa amin na mukhang inosenteng batang babae na nagbebenta ng bulaklak. Dahil nga panahon ng tag-lamig ang kaniyang mga bulaklak na binenbenta ay lanta na. Ang aking papa ay bumili sa kaniya ng isang piraso, nang magbabayad na si Papa nahimatay naman si Lily. Yun pala ilang araw na siyang walang kain at may mataas siyang lagnat.
Simula nung araw na yun, kakaiba na ang nangyari sa mga magulang ko. Tila ba napukaw ni Lily ang kanilang mga damdamin. Naging kapatid ko na siya matapos ng isang buwan na pag-aayos ng kaniyang papeles. Uma-attend na rin siya sa Light Academy na pinapasukan ko. Believe it or not just within 2 days, naging school heartthrob na siya.
Tama na nga ang pag-iisip tungkol sa kaniya, kailangan ko pa pala munang tapusin ang aking homework sa alchemy, ipapasa na yun bukas. Ako si Helena Nightsong at ito ang daily routine ko sa bahay. Harapin ang kutya ng mga bata, pagmasdan kung paano maging munting prinsesa si Lily, at hintayin ang mga magulang ko na umuwi hanggang makatulog ako.
Despite all of these, I still have something fun to do. Yun ay ang alchemy, I like to create magic items and use it for my own benefits. Kinuha ko muna ang mga assigned elements for the homework, pagkatapos kong basahin at intindihin ang instructions ay kinabisado ko na kung paano gawin ito. With a flick of my wand I mixed the ingredients, and after that I slowly stir it in my invisible pot. Invisible daw sabi ng professor namin pero sa 'di mapaliwanag na dahilan I can see it.
I check the time and saw that its been three hours since I did that exhausting alchemy work. I yawned and begins to stretched my arms. I better go to sleep now, because tomorrow is another day of unknown misery.
YOU ARE READING
The Princess Of Darkness
FantasyShe's Helena Nicole Nightsong. She is the girl that deceived by her own world. But a stranger appear bringing her to a world na hindi niya pa napupuntahan noon pa man. Shes happy living in that world. She felt like that world is her home. But not...