Uyandım, saat 22.09. "Nasıl lan!" dedim. Sonra aklıma geldi; sabah 3 yavşakla uğraşmıştım. Bileğim sızlıyordu. Götveren; neydi o küçük boylunun adı, heh Refik. Boyu neredeyse 1.5 metreydi ama hızlıydı puşt. O lafı hala aklımda; "Çek lan elini yoksa o elini götüne sokarım, sürahi gibi gezersin." Komik çocukmuş aslında. Kalktım yataktan, tuvalete doğru giderken kulağımda sadece parkelerin gıcırtısı vardı. Alışmıştım aslında, artık gıcırtı değil Bach'tan tınılar gibi geliyordu. Elimi yüzümü yıkadım, sabun bitmiş. 4 gün olmuştu biteli. Her seferinde aynı şoku yaşıyorum. Gözlerim o 3 yavşak gibi kan çanağına dönmüş. Uykusuzluktan mı, sinirden mi yoksa bazı maddelerden mi? "Ne maddesi lan?" dedim kendime "2 haftada bir idrar tahlili veriyorum." güldüm, ama çok pis güldüm. Sanki 3 yavşağı çıplak ellerle haklamış gibi. Gibi gereksiz oldu ama neyse. Ceketimin ceplerini yokladım ama yoktu. Her cebine tek tek baktım, yetmedi bir daha baktım, sonra bir daha...
Yoktu.
