Maceralı Aşk

Bilinmezlik Teorisi

          ROBERT MATHERS 

    Üstümü çıkardım ve şuan onun karşısında yarı çıplaktım. Öylesine masumdu ki kendimi tutamadım ve belinden tutup dudaklarına yapıştım. Kendime hakim olamıyordum ve onu istiyordum. Bana başta karşılık verdi fakat sonra durduk. Ve gözlerinden korkuyu alabiliyordum. Aniden kendini çekti ve bende bir an için saçmaladım. "Özür dilerim öyle şey oldu bir an" dedim. "Anladım" dedi. Onu rahatlatmak için "Biliyor musun? Her şey düzelecek" dedim. Utanıp kızarmaya başladı. Tekrar öpmek istiyordum ama sonra silkelendim. Ben gerçekten karaktersizleştim arkadaşıma karşı böyle yapıp farklı şeyler hissetmem tuhaftı. Aşık değildim olmamalıydım da ama neydi bu? İlk yanıma geldiğinden beri tuhaftım işte. Eskisi gibi havalı biri değildim.

    Karşımda duruyordu ve bana "Ne düzelecek Tanrı aşkına düzelmesi gereken bir şey yok ki" dedi. Haklıydı ağzımdan boş boş çıkmıştı öyle. "Bilmem öyle diyiverdim bu arada unutalım her şeyi öpüşmedik tamam mı?" dedim. Biliyorum hödüğün tekiyim ama bunu demeliydim işte. Başını salladı. "Beni yanlış biri olarak tanımanı istemem" dedim. Başını salladı ve artık gitmeliydim daha durursam iyice bu çamura batacaktım. "Iıım gidiyorum bir ihtiyacın olursa çekinme ara" dedim ve bütün coolluğumla evden çıktım. Ona aşık oluyordum ama bunu kendime bile itiraf edemiyordum. Beynimde savaşlar verirken sıkıldım artık ve arabayı son sürat kullanmaya başladım. Müziği son ses açtım. İç sesimi bile duymak istemiyordum. Ve eve geldim sonra içeri girmekten vazgeçtim babamın evinden de tiksinmeye başlamıştım. Arabayı kendi evime sürdüm.

             HELGA THORNE

     Tam umutlanmışken beni yüzüstü bıraktı ve gitti. Tam da ona aşık olmuşken bana bunu yaparak kendinden soğuttu. Şuan ondan nefret ediyorum ve affetmeyeceğim. Ya da onun suçu yok ben kendi kendime umutlanıyorum fakat anlamıyorum neden benim başıma geliyor hepsi. Bilmiyorum zaten ben neyi bilirim ki? Öpüşmeyi bile beceremiyorum. Bütün yaşıtım kızlar seks yapıyorlar ve biliyorlar. Ben hala bakireyim çünkü onu da bilmiyorum. Dersleri de aşkı da hiçbir şeyi de bilmiyorum. Çünkü ben kendimi tanımıyorum daha insanları nasıl tanıyayım. Ve çirkinim asıl sorun da bu kendimi güzel bulmuyorum. Özgüvensizim bir kere. Kısacası iyi hissetmiyorum kendimi. Belki de Louis'i kaybetmemeliydim. Uykum geldi zaten en iyisi odama çekilmek zaten.

   Gece uyurken evdeki tıkırtılara uyandım. Eve hırsız girmişti bundan eminim çünkü anahtarımı paspas altından almıştım. Hırsızın sesini duyar gibi oldum ve hemen yastığımın altındaki telefonuma sarıldım. Hırsız odama gelmeden Robert'a ulaşmalıydım. Mesaj atmalıyım fakat ya uyuyorsa diye düşünüyorum. Başka çarem yok arayamam ya da önce mesaj atıp sonra uyandırmak için aramalıyım. Hırsızın sesi yaklaşıyordu ve ben hızlıca mesajı yazıp gönderdim.

   Robert sakın beni arama tehlikedeyim eve hırsız girdi. Lütfen arama sadece mesaj at ve gel.

Sonra Robert'i aradım ve bana mesaj gönderdi. Hırsız daha da yaklaştı.

   Sakin ol yoldayım hemen geliyorum. Sen uyuyor gibi yap ve ses çıkarma paniklenme hırsızı oyalamaya çalış uyumadığını anlarsa.

Ve yatağa girdim. Hırsız çok geçmeden odama girdi. Tam uyuyor numarası yapacakken hapşurdum. Uyumadığımı anlayan hırsız "Şşşşt sakın ses çıkarma ve uyumadığını biliyorum. Bana bütün paranı ve değerli eşyalarını vermezsen seni öldürürüm. Çabuk ol!" dedi. Korkmaya başladım tam döndüm ve elindeki silahtan tırstım. Bana doğrulttu. Korkuyorum hadi Rob çabuk ol nolur gel. Hırsızın suratı çok korkunçtu. Kirli sakalları, şişman vücudu ve birleşik kaşlarıyla tam bir martıydı. O sırada aklıma Robert'ın sözleri geldi. Onu oyalamalıydım. Şimdi yapacağım şey onu kadınsal olarak kendime çekmekti. "Sen parayı boşver gel bi" dedim. Gözleri parladı ve hemen gelmeye başladı. Şuan tiksinmeyle korku karışmıştı. Yanıma geldi ve beni yatağa itti ve soyunmaya başladı. Eğer Robert hemen gelmezse ben bu adamdan kaçamazdım. Ve gerçekten bu çok saçmaydı. Adam iyice üstüme geldi ve soyunuyordu. "Hadi ama sen de soyunmaya başlasan iyi edersin bekliyorum bebeğim" dedi. Iyy şuan gerçekten tiksiniyordum. Fakat yapacak hiçbir şey yoktu. Bir an önce Robert gelmezse gerçekten ben bu adamın olacaktım. Adam soyunmaya başladı. Ve hatta karşımda şuan çırılçıplaktı. Gözlerimi adama çevirmiyordum. "Ama artık soyunsan iyi olur" dedi. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Yavaş hareketlerle soyunmaya başladım. "Hadi ama seni mi bekleyeceğim?" dedi. Hızlanmış gibi yaptım ama sadece çoraplarımı çıkarmıştım. O sırada kapının ağzında Robert'ı gördüm. Adam da görmüş olmalı ki hemen belindeki silahı doğrulttu. İşte şuan tam olarak çok korkuyordum.

Değerli okuyucularım +150 okuyucu olmazsa yeni bölüm yazmayacağım.