Reputation // Larry Stylinson DUTCH

17. // Your smile is the best.

POV Louis William Tomlinson

'Pap, kan ik je even spreken?' vraag ik.

'Tuurlijk Louis' antwoordt hij. Ik geef Harry een seintje dat hij naar mijn kamer kan gaan. Hij ziet er bezorgd uit, maar ik geef hem een blik dat hij zich geen zorgen hoeft te maken. Ik loop samen met mijn vader naar beneden waar we aan de keukentafel gaan zitten.

'Pap, jemoetnietdenkendatHarryenikverliefdopelkaarzijn-', begin ik maar mijn vader kapt me af.

'Lou, rustig. Ik vind het super leuk dat je weer iemand hebt gevonden' zegt mijn vader.

'Echt?' vraag ik verbaasd.

'Ja, ik weet hoe gelukkig je moeder was toen je voor het eerste vertelde dat je een jongen leuk vond. Ze was zo blij, Louis.' Ik slik. Het doet me altijd zoveel pijn wanneer ik over mijn moeder praat. Mijn moeder gaf altijd fantastisch advies. Ze vertelde altijd wat ik moest doen wanneer ik het niet meer wist. Ik werd verliefd op een jongen en ik wist niet wat ik moest doen. Ik vertelde het aan mijn moeder en ze hielp me zo goed. Ik wil nu gewoon zo erg dat ze me samen met Harry kan zien. 

Ik hoop zo erg dat ze mij en Harry gelukkig samen kon zien. Maar nee. Ze heeft alleen de tijd gezien toen ik ontevreden met mezelf was en toen ik gepest werd. Ik hoopte dat ze me nog blij kon zien voordat ze weg ging. Ik deed zo hard me best, maar het is me niet op tijd gelukt. En nu... nu heb ik Harry ontmoet en weet ik weer hoe fijn het voelt om verliefd te zijn op iemand. 

'Thanks, dad.'

'Ik zie hoe jullie genieten met elkaar, jullie zijn zo gelukkig.'

'Ik vind het zo kut, dat mama me niet zo kan zien. Ik wilde zo graag dat ze me nog gelukkig zag voordat ze wegging,' zeg ik zachtjes.

'Lou, Jay ziet alles. Ze ziet hoe gelukkig je bent. Ze is zeker weten trots op je.'

'Bedankt pap.' Er verschijnt langzaam een glimlach op mijn gezicht.

'Jullie twee zijn nog zo jong, jullie moeten gewoon genieten van het leven met z'n tweeën.'

Ik geef mijn vader een knuffel.

'Als je het maar wel veilig doet,' zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Ik stoot hem aan met mijn elleboog.

'Tuurlijk,' zeg ik met een grinnik.

'Ik denk dat je liefde op je aan het wachten is,' zegt hij dan met een glimlach.

'Yes,' zeg ik lachend waarna ik weer de trap op loop. Ik loop naar mijn kamer waar ik Harry midden in de kamer zie staan. Hij checkt zijn social media. Ik ga achter hem staan. Ik wikkel mijn armen om zijn gespierde bovenlichaam. Ik schrikt maar dan ontstaat er een glimlach op zijn gezicht. Hij legt zijn telefoon weg. Ik geef hem kusjes in zijn nek waardoor hij kippenvel krijgt.

'I love you,' fluister ik in zijn nek.

'I love you more,' zegt hij zachtjes waardoor er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Harry draait zich om waardoor ik nu in zijn ogen kan kijken. Ze zijn zo mooi. Ze zijn zo mooi groen. Ik pak zijn hand vast. Ze zijn zo groot vergelijken bij die van mij. Harry grinnikt als hij het verschil tussen mijn vingers en die van hem ziet.

'Kleintje,' zegt hij dan.

'Nou zeg,' zeg ik nep-boos waarna hij een kusje op mijn voorhoofd geeft.

'Zullen we ons maar omkleden?' vraag ik wijzend naar de handdoeken die we nog steeds om hebben van het douchen.

'Is goed, maar ik heb eigenlijk niet echt een schone boxer,' zegt hij lachend.

'Is niet erg, ik heb er nog wel een voor je,' zeg ik waarna ik twee Calvin Klein boxers uit mijn kast pak. Ik geef er een aan Harry die hij gelijk aantrekt. Vervolgens trekken we allebei ook een trui en broek aan.

Dan komen Ernest en Doris de kamer binnen gelopen. Harry ziet het gelijk en loopt gelijk naar de tweeling toe. Hij gaat voor ze op zijn hurken zitten waardoor hij ongeveer even lang is.

'Hallyy,' zeggen ze beiden. De 'r' is moeilijk uitspreken waardoor het nu super grappig klinkt. Harry krijg een glimlach op zijn gezicht.

'Willen jullie mee naal de speeltuin?' vraagt Ernest. De zin is bijna helemaal vloeiend wat me een trots gevoel geeft. Ik help ze altijd met praten en het lukt al aardig goed terwijl ze nog niet eens in groep 1 zitten. Ze leren super snel.

Harry kijkt me aan en ik knik.

'Natuurlijk willen we dat,' antwoordt Harry en vervolgens pakt hij Doris. Ik doe hetzelfde met Ernest en dan lopen we samen van de trap af. Als we beneden zijn dan trekken Harry en ik onze jassen en schoenen aan en dan helpen we de tweeling. Het ziet er zo schattig uit als Harry bezig is met Doris. Ik kan mijn ogen gewoon niet van ze af houden.

Wanneer we uiteindelijk buiten staan lopen we hand in hand naar de speeltuin. Er is helemaal niemand wat we verbaasd aangezien het zaterdag is. Als de speeltuin in zicht komt rent de tweeling weg. 

Ze doen hun best om zo hard mogelijk te rennen, maar zo hard gaan ze niet. Harry en ik blijven gewoon zachtjes lopen. We kijken naar de tweeling waardoor we moeten lachen. Het ziet er zo grappig uit. Ik kijk Harry aan en dan pakt hij mijn hand. Zijn ogen ontmoeten de mijne. Ik zie de blijdschap in zijn ogen. Langzaam komen zijn lippen tegen de mijne. Ik ga iets meer op mijn tenen staan zodat ik er beter bij kan en dan voel ik zijn lippen op de mijne. Het is een klein kusje, maar ik voel me geweldig. Wanneer we terugtrekken moeten we allebei lachen. We zijn zo gelukkig.

We beginnen weer te lopen naar de speeltuin en binnen een paar meter zijn we er. De tweeling is al druk bezig met de glijbaan. Ze hebben zoveel plezier met elkaar. Harry en ik gaan op het bankje zitten en we kijken naar de tweeling. Ik ga dicht tegen Harry aanzitten en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij maakt me zo gelukkig!

Hoofdstuk 17 jongens! Vergeet niet te stemmen en op ons account te kijken. We hebben nog een aantal andere Larry boeken. Ook kun je ons account volgen om van alles op de hoogte te blijven.

Loveyou

x Iworkinabakery