Reputation // Larry Stylinson DUTCH

23. // Your voice is beautiful.

POV Harry Edward Styles

'We willen jullie eigenlijk wat vertellen...' begin ik. Mijn ouders en zus kijken ons aan.

'Uhm...,' begin ik, maar verder kom ik niet. Hoe ga ik dit ooit vertellen? Ik voel Louis' hand op mijn bovenbeen als teken van steun. Ik haal diep adem. Dit is moeilijker dan dat ik dacht.

'Ik denk dat jullie wel weten dat ik niet altijd de makkelijkste ben thuis, maar vooral niet op school,' begin ik. Mijn ouders knikken. Ze weten hoe ik ben op school aangezien ze al een aantal keer naar school moesten komen voor een gesprek.

'Heb je weer iets gedaan wat niet mag?' vraagt Gemma. Ik schud mijn hoofd.

'Laat hem verder praten, Gem,' zegt mijn moeder streng tegen mijn zus.

'Jullie weten misschien ook dat ik al heel veel vriendinnetjes heb gehad,' ga ik verder. Weer knikken Gemma en mijn ouders.

'Ik heb nooit wat voor die meisjes gevoeld.'

Mijn ouders kijken me verbaasd aan, maar aan mijn zus gezicht te zien wist ze dat al lang.

'Al die meisjes waren tijdelijk, omdat ik er behoefte aan had. Het zorgde ervoor dat andere meiden het altijd over me hadden en daardoor kreeg ik steeds meer aandacht. Ik deed er altijd een beetje mysterieus over, zodat mensen zich er meer in gingen verdiepen. Zo kom ik elke week in de schoolkrant en bla bla bla,' vertel ik. Af en toe kijk ik Louis aan. Hij luistert aandachtig naar mijn verhaal. Net zoals mijn ouders.

'Wat bedoel je te zeggen, schat?' vraagt mijn moeder.

'Ik ben dus iemand tegen gekomen waar ik wel echt van houd. Ik ben iemand tegengekomen die ik niet wil omdat diegene bekend is of een goede reputatie geeft. Ik ben iemand tegen gekomen waar ik echt om geef. Ik heb een relatie met iemand waar niemand wat van weet. Ik heb al die tijd een relatie verborgen gehouden, maar nu vind ik het tijd om het de wereld te vertellen. Ik vind het nu de tijd om aan iedereen te laten zien hoe blij ik ben.'

'Hoe heet ze?' vraagt mijn vader. Ze... het is geen meisje. Het is een jongen. En hij zit nu naast me. Hij heeft nu zijn hand op mijn been liggen. Hij kijkt me nu aan, omdat hij trots op me is. Het is een jongen die zielsveel van mij houdt.

'Uhm...,' mompel ik. Iets in mij zegt dat ik het niet moet doen. Iets in mij zegt tegen me dat ik dit niet moet vertellen. Hoe zullen ze reageren? Wat zullen ze van me vinden? Wat zullen ze van ons vinden? Maar toch wil ik het doen. Louis heeft dit ook gedaan. Het heeft lang genoeg geduurd. Ik vind dat ik trots moet zijn op onze relatie, maar mijn gevoel zegt dat ik niet sterk genoeg ben. Ik weet niet of ik dit wel kan.

'Ik ben verliefd op....'

Waarom lukt het niet? Waarom is dit zo moeilijk. Ik zucht diep en dan zeg ik het snel.

'Ik ben verliefd op Louis,' zeg ik snel. Zo, dat is eruit. Ik kijk naar de gezichten van mijn ouders en mijn zus. Ze zijn stil. Het maakt me bang. Ik zie ze nadenken. Ze denken na over wat ze moeten vinden. Ze denken na over wat ze moeten zeggen.

'Ik ga naar boven,' zeg ik dan snel en voordat mijn ouders iets kunnen zeggen loop ik de trap al op. Ik voel voetstappen achter me aan lopen. En zodra ik mezelf in mijn kamer op mijn bed laat vallen zie ik dat het Louis is. Hij komt naast me op het bed liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Er loopt langzaam een traan uit mijn oog.

'Ze zijn teleurgesteld in me,' zeg ik verdrietig.

'Nee, Hazz. Dat zijn ze niet. Ze moeten het gewoon even verwerken, maar ze zullen je accepteren, babe. Je bent hun enige zoon en zulke lieve ouders als die van jou heb ik nog nooit gezien,' zegt Louis lief terwijl hij met zijn kleine handen door mijn haar beweegt.

Ik veeg mijn traan weg. Ik wil niet huilen. Ik kruip dichter tegen Louis aan en ik sla mijn armen om hem heen. Louis beweegt zijn hand over mijn rug wat me iets rustiger maakt. Hij drukt een kusje tegen mijn hoofd. Ik kijk op en ik kijk recht in zijn blauwe ogen. Langzaam komen onze lippen dichter bij elkaar en voel ik zijn lippen op de mijne. Zijn lippen zijn zo zacht. Ik open mijn mond en ik voel Louis' tong. Onze tongen spelen een spelletje totdat ik geen adem meer heb. Ik trek terug en dan druk ik mijn mond op zijn kaak. Ik geef kleine kusjes en ik ga steeds iets verder naar beneden totdat ik bij zijn nek aan kom.

Wanneer ik bij een plekje kom waar hij kippenvel krijgt zet ik daar een zuigzoen. Hij kreunt zachtjes. Als ik mijn lippen van zijn nek afhaal zie ik een klein plekje.

'Mine,' zeg ik zachtjes. Hij glimlacht. Ik ga weer terug liggen op zijn borst en ik kijk naar het plafond. Opnieuw voel ik Louis' hand op mijn rug. Hij weet wat ik fijn vind.

'Love?'

'Yes, babe?'

'Heb je er ooit over gedacht om verder te gaan dan dit?' vraag ik zachtjes.

'Tuurlijk. Ik bedoel je bent mijn vriendje,' zegt hij eerlijk.

'Waarom hebben we het er dan nooit over?' vraag ik nieuwsgierig. Het voelt fijn om dit met hem te bespreken.

'Omdat ik altijd dacht dat jij er nog niet klaar voor was en ik wilde niet overkomen als iemand die het alleen voor de seks deed.'

'Je weet dat je alles tegen me kan vertellen,' zeg ik zachtjes. Hij knikt.

'Nou dan moet ik je wel wat vertellen... ,' zegt Louis.

Hoofdstuk 23 jongens! Vergeet niet te stemmen en op ons account te kijken. We hebben nog een aantal andere Larry boeken. Ook kun je ons account volgen om van alles op de hoogte te blijven.

Loveyou

x Iworkinabakery