ΧΑΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

fourteen

Η γέννα κράτησε δέκα ολόκληρες ώρες και όταν πια η Φελίσια κατέβηκε κρατώντας στην αγκαλιά της τυλιγμένο το νεογέννητο βρέφος,η χαρά όλων μα και η ανακούφιση, ήταν μεγάλη.

Ο Έντουαρντ  κράτησε περήφανος​ στην αγκαλιά του το γιο του και αφού τον χαζεψε για λίγο, σήκωσε το βλέμμα στους υπόλοιπους και δήλωσε το όνομά του, Νικόλας Έντουαρντ Μάξγουελ.
Όλοι χειροκρότησαν και η Φελίσια πήρε πίσω στην αγκαλιά της το παιδί πηγαίνοντας το στη μητέρα του.
Ο Έντουαρντ την ακολούθησε θέλοντας να δει την Έιμι,να βεβαιωθεί πως ήταν καλά.

Ο Ντάρσυ αν και είχε χαρεί που όλα πήγαν καλά  για την Έιμι μα και για το μωρό, είχε μέσα του μεγάλο θυμό που δεν μπορούσε να τον διαχειριστεί.
Ο Σεμπάστιαν τον πλησίασε θέλοντας να δει αν είναι καλά μα δεν χρειάστηκε να ρωτήσει τίποτα, το ύφος του τα έλεγε όλα.

"Τι έχεις? Βλέπω πως  έχει χαθεί η χαρά με την οποία έφτασες. Τώρα κάτι άλλο κρύβει το πρόσωπό σου που θαρρώ πως δεν έχω ξαναδεί σε σένα".

Ο Ντάρσυ τον κοίταξε, ο Σεμπάστιαν ήταν ο μόνος άνθρωπος που κατάφερε να τον κάνει να του εμπιστευτεί πολύ προσωπικά του πράγματα. Ένα από αυτά ήταν τα κρυφά αισθήματα του για την Έιμι.
Του είχε πει τα πάντα,από την παιδική τους ηλικία έως και την κατάληξη που είχε η σχέση τους μετά την ανοησία της να φιλήσει τον Έντουαρντ μπροστά σε κόσμο.
Μέχρι εκεί όμως. Για την επιθυμία της Έιμι να του χαρίσει τον εαυτό της παρ' ότι αρραβωνιασμένη με τον Έντουαρντ τινάζοντας το γάμο στον αέρα,δεν του  είχε πει τίποτα.
Αυτό το είχε κρατήσει για τον εαυτό του μόνο. Και θα θελε όσο τίποτα μετά τα τελευταία πίκρα λόγια του Έντουαρντ,να του το τρίψει στο πρόσωπο. Όχι δεν είχε κερδίσει εκείνος την Έιμι με το σπαθί του.
Εκείνος είχε αποχωρήσει, παραχωρώντας τη στον αδερφό του. Ήταν με την Έιμι γιατί εκείνος το θέλησε κι αν ήθελε μπορούσε όσο εύκολα του την παραχώρησε τόσο εύκολα να τη διεκδικήσει και να την έχει.

Χτύπησε με δύναμη το χέρι του στο πόδι του, " για ότι γίνει από δω και μπρος, υπαίτιος δεν θα είμαι εγώ",είπε και κατέβασε μονορουφι το κονιάκ του.

Κράτησε την ψυχραιμία του κι εκείνη τη μέρα δεν θέλησε να κάνει καμία βιαστική κίνηση.
Κοιμήθηκε ήρεμα, με μόνη σκέψη εκείνη. Δεν ήταν εγωιστής,όχι, δεν θα έκανε ποτέ​ τίποτα  που θα πλήγωνε την Έιμι. Πόσο μάλλον τώρα που εκείνη είχε γίνει μητέρα.

Πέρασε μία εβδομάδα απ τη γέννα και η Έιμι είχε συνέλθει αρκετά. Δεν πονούσε πλέον τόσο πολύ και ήθελε όσο τίποτα άλλο να κατέβει στη σάλα. Ήθελε όσο τίποτα άλλο να τον δει. Όλοι την είχαν επισκεφθεί εκτός εκείνου.
Ακόμη κι ο Σεμπάστιαν,παρουσιάστηκε μπροστά της με λουλούδια και αφού της ευχήθηκε, της συστήθηκε, μιας και την ημέρα της άφιξης τους δεν είχε προλάβει να το κάνει.
Όμως ο Ντάρσυ δεν θέλησε να τη δει,αν και εκείνη δεν γνώριζε το λόγο και σκεφτόταν διάφορα,εκείνος είχε το σκοπό του που το έκανε.
Ήθελε να δει αν ακόμη την επηρεάζει. Αν ακόμη νιώθει πράγματα για εκείνον ή αν τον ξεπέρασε και πλέον αγαπούσε τον Έντουαρντ.