~Hoofdstuk 2

150 4 0
                                    

(p.o.v Harry)

"Zayn is dood" zeiden ze in koor.

Hoorde ik dat goed of vergiste ik me. Aan de gezichten van Liam en Niall was het geen grap. Ik weet niet hoe ik moet reageren dus blijft het minuten stil in de kamer, het enige dat je hoort zijn zachte snikken van ons alle drie. Na een paar minuten van stilte wordt die verbroken door Simon die de kamer in komt lopen.

"We moeten naar het ziekenhuis jongens om afscheid te nemen" zei hij.

Niall en Liam staan op en lopen naar de deur waar Simon staat te wachten op ons. Maar ik, ik kon me niet bewegen. Het leek net alsof ik vast gespijkerd zat aan de grond.

"Harry kom je"

BOEM, weg waren de spijkers. Mijn benen begonnen langzaam te bewegen richting de deur. Zonder te beseffen wat ik ga tegenkomen in het ziekenhuis. Als ik langs de deur loop voel ik een klopje op men schouder.

"het komt wel goed" zei de stem, maar daar ben ik niet zo zeker van.

Na een klein stukje te hebben gelopen zit ik in een auto alleen, niet helemaal alleen Liam en Niall zijn er ook nog. Maar ik voel me wel alleen, leeg, dood zo voel ik me nu. Na wat voor mijn gevoel uren heeft geduurd zijn we aangekomen bij het ziekenhuis. Ik open de deur van de auto en kijk om me heen geen fans? nee tuurlijk niet niemand weet het al stomkop dat had je moeten weten. Toen we naar binnen liepen werd ik bang. Ik begon me aftevragen wat nou als Zayn half openligt? Wat is er eigenlijk met Zayn gebeurd is die vermoord, overgereden misschien heeft die wel een hartaanval gehad. Ter wel ik met mijn gedachten ergens anders was liepen we naar de kamer waar we afscheid gingen nemen van Zayn voordat hij ingevroren werd. We liepen achter een zuster aan ze bracht ons naar een klein kamertje, het kamertje deed me denken aan een kantoor kamer alleen dan witter. Ik vroeg me af wat we hier eigenlijk deden Zayn ligt toch niet in een soort kantoor kamer.

"We krijgen eerst uitgelegd wat er met Zayn is gebeurd" zei Simon net alsof hij mijn gedachten kon lezen.

We waren allemaal stil en geduldig aan het wachten op de man of vrouw die ons ging vertellen wat er met Zayn is gebeurd. Ik ben erg nieuwsgierig naar wat er is gebeurd maar tegelijkertijd ook bang. Ter wel ik zacht weg zakte in mijn gedachten voor de 2de keer vandaag al werd de deur van het kamertje opengemaakt en kwam er een man naar binnen, die rustig op zijn stoel ging zitten. Toen zijn kont de stoel raakte kraakte de stoel wat mij uit mijn gedachte haalde. Ik was niet de enige die schrok uit zijn gedachtes Niall en Liam ook. De man waarvan ik denk dat het een dokter is door zijn witte jas, stak zijn hand uit en schudde iedereens hand in deze kamer en zei

"Welkom ik ben dokter Will"

Hij klonk wel aardig maar toch mocht ik hem niet zo.

"Jullie zijn toch hier voor Zayn Javvad Malik"

"Ja" zeiden we allen in koor.

"Om te weten wat er gebeurd is met meneer Malik en om afscheid te nemen" zei hij.

Ik had echt de neiging om te zeggen 'waarom zijn er hier anders' maar dat hield ik maar voor me.

"Ja" zeiden we alweer.

"Oké, dan ga ik maar gewoon straight to the point Zayn Javvad Malik is omgekomen door.....

{•a new one•}  ~larry stylinson~ (Dutch Story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu