BAŞLANGIÇ
Alarm sesiyle irkildim. Yaz günlerinde alarm kuran ebeveynler gibisi yoktur. Uykumun en derin yerinde uyandıran bu alarm sesi beni uyandirmayı başarmıştı.
"Kalk ufaklık" diye seslendi abim bana ufaklık demesinden her ne kadar nefret etsemde abimin yeri bende ayrıydı.
Yavaşca yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkamaya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı için mutfaga yöneldim. Annem ve babam çoktan yemeye başlamışlardı bile.
"Günaydın" diye seslendim kısık ve boğuk bir sesle.
"Günaydın oğlum gel otur" dedi babam
"Teşekkür ederim" diye nazikce söyledim. Babam kibar bir adamdı ve bana hiç kötü davrandığını görmemiştim.
Yavaşca ekmeğimden ısırırken bugün ne yapabilirim diye düşünüyordum. Kahvaltı ettikten sonra masadan kalktım.
Telefonum çalıyordu arayan Nezihti , Nezih en yakın arkadaşım can dostumdu ve çok da iyi birisiydi. Hiç bekletmeden telefonu açtım.
"Alo, kanka bugün sinemaya gidiyoruz senin icin uygunsa." dedi. Sesi gür gür geliyordu. Uyanalı çok zaman geçmisti belliydi.
"Tabi , geliyorum 30 dakikaya orda ol." dedikten sonra hemen giyinip kapiya yöneldim.
"Anne , baba , abi ben gidiyorum akşama gelirim görüşürüz." diye seslendim.
"Görüşürüz" dedi abim sakin bir ses tonuyla.
Kırmızı spor ayakkabılarımı giyip evden dışarı çıktım.
