I Fell in love with my enemy!? (IFILWME Book 1)

Part 17: Hudas

Ria's POV

How can I be so stupid?! Nalilimutan ko na yatang isang gangster ang pesteng yan ehh..

His words echoed in my ear as if it the most sweetest music I ever heard. His voice made shivers in my spine and make my heart beat go crazy. I think I should go to my heart doctor, or brain doctor rather. I'm being abnormal, darn it.

"Hey Ate-." Napatalon ako sa gulat nang biglang may umakbay sa akin.

"Whaa- o-ohh Jenelle." Haays si Jenelle lang pala. -.-

"Ohh ate bakit parang gulat na gulat ka?" Tanong niya kasama ng mapang asar niyang ngiti. Tss.

"Tss.. Wala." Sabi ko sabay tanggal ng braso niyang nakaakbay sa 'kin.

"Oh my gosh! Haha!"

"Hahaha!"

"Buti ngaars! Haha."

Tawanan ng mga estudyante sa di kalayuan. Tss, ang ingay talaga ng school na 'to kahit kelan.

"Hala, ate. P-parang..." Aangal pa sana ako nang hilahin na ako ni Jenelle papunta sa mga estudyanteng nagkukumpulan.

"Excuse me!" Sabi ni Jenelle habamg nakikisingit sa mga chismoso at chismosang walang magawa sa buhay na mga estudyante. Psh.

Aalis na sana ako pero isang babaeng mukhang coloring book ang mukha dahil sa ice cream with sprinkles pa.

"Hahaha! Bagay sa kanya!"

Naaawa ako sa kanya, sino kayang hudas ang gumawa niyan?! Hays! Mapapatay ko talag-

"Ate sila Kuya Kenzo ohh!" Hays! Bwisit talaga yang hudas na yan! Bibitayin ko talaga yan mamaya makikita nyo!

"Move!" Sigaw niya na nagpatabi sa mga nagkukumpulang estudyante. Tss.. Mga uto-uto to ehh, ba't sila susunod sa mukhang paniking hudas na yan? Ehh kaya ko ngang patumbahin yan gamit lang ng isang suntok eh-

"Hindi ka tatabi?" Biglang balik ko sa realidad nang makarinig ng isang nakakairitang boses. Tss...

Napatingin ako sa gilid ko kung saan nakatayo habang tumatawa ang ibang estudyante sa sitwasyon ko dito sa gitna.

"Ate tara na-" Nandito pa pala si Jenelle? Pero hinila naman siya palayo ng magaling niyang kuya. Tss, swerte niya. Hindi manlang ako sinama sa escape nila? Solo flight talaga ako dito?! Hays!

"Hoy! Bingi ka ba?" Tss, yabang. Narinig ko na naman yung mga tawanan nila, bakit?! Anong nakakatawa don? Ang babaw naman!

Tinaasan ko lang siya nang kilay habang minumura't pinag sasaksak siya ng kutsilyong binabad ng lason..... Sa isip ko.

"Pangit." Bulong ko sabay naglakad at nilagpasan siya. Pero hindi pa ako masyadong nakakalayo hinila na ang kamay ko.

"What?!"

"Lagot kang bata ka, haha!"

"Goodluck nerdy."

Rinig kong pagkomento at pagtawa sa kamalasang nangyayari at nararanasan ko ngayon. Saya diba? -_-

"Aray ko! Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sa kanya pero parang bingi lang at walang narinig at patuloy paring akong kinaladkad palayo. Ang saya saya ng buhay ko diba? -_-

"Hoy!" Sigaw ko. "Bibitawan mo ako o hindi?!" Iritang tanong ko.

"Hindi. So shut up." Simpleng sagot niya. Tawa tayo guys. -_-

"Hudas ka talaga! Bitawan mo nga ako ehh!" Sigaw ko sabay malakas na binawi ang kamay ko. "Freaking leave me alone! Aish!"

Sabi ko sabay tuluyang umalis pero bago ako makalayo ehh may kakaiba akong narinig mula sa kanya.

"I'm sorry..."

Tell me. Guni-guni ko lang ba yon? Diba? Psh, he's a jerk alam ko naman na pinagtitripan niya lang ako. Aish!

Kenzo's POV

Tss... Great, now I made her angry. Again. The only stranger who makes me happy.

I'm a freaking jerk plus stupid insensitive retard who doesn't care about everyone and hurts them even the people that's important to him.

"Hi. Charice right? Are you alright?" I saw her with that ice cream girl in the locker room.

"Yeah. Wala yon." Sagot nung babaeng si Charice daw.

"Here take this. Malagkit yon." Sabi niya sabay bigay nang wet wipes kay Charice.

"Thanks. Uhm, Ms. Taylor right?" She asked.

"Yep, Ria nalang. And nakakain ka na ba? Tara dun muna tayo sa cafeteria.

Tsk, ba't ba siya nakikipag kaibigan sa babaeng yon?! Hays! Bahala na nga siya sa buhay niya...

Charice's POV

Kaya pala. Kaya pala lahat ng efforts ko na balewala. At napatunayan ko lang yun dahil sa simpleng salita ng isang Xanders.

Yung nangyari sakin earlier? Wala yun, sanay na ako. Sanay na ako sa rejections. Wala pa nga yung kanina sa mga naranasan ko ehh.

That's how great I am. Pwede na nga yata akong bigyan ng Martyr Award ehh.

Pero hindi ko matatanggap ang narinig ko sa kanya matapos umalis ang babaeng yon. Hindi ko hahayaan na mawala lahat ng paghihirap ko!

Kayang kaya kong pabagsakin ang babaeng nerd na yon! Mas maganda ako sa kanya! Mas matalino! At higit sa lahat mas mayaman! Kayang kaya kong ibigay ang lahat kay Kenzo!

That girl has no rights to interfere with my freakin plans! That freaking nerd! Stealing my Kenzo from me!

Ngayon she's pretending to be my friend? For what? Para ilayo si Kenzo sakin? Ha! Never gonna happen ugly!

Ugh! Why can't I forget what I heard? Paulit ulit na nag eecho, paulit ulit din akong sinasaksak ng reality na hindi ako kayang mahaln ni Kenzo pabalik.

After all those freaking rejections that went through me like a sharp dagger, I accepted that lioe it was nothing.

That's how much I love him. I can sacrifice everything I have just to make him mine, again.

"I'm sorry....please don't leave me.."

Argh! Sana hindi ko nalang yon narinig. Mas masakit pa sa mga rejections na natatanggap ko ang mga salitang narinig ko galing mismo kay Kenzo.

I freaking hate reality. Tge reality that's full of pain and rejections.

But I will never ever let that girl be with Kenzo, ever! I can be the kindest girl if I want to, I can also be a bitch that you can't imagine.

I don't care if I'll look like a desperate bitch. As long as I can make Kenzo mine, once again.

To Be Continued...
——————————————————

Sowwy! Inspiration left me...     (ヽ´ω')

Vote, Comment & Follow!
Σ(´∀｀；)

BYEEEEIII!!