Chapter 4- Vice President

19 0 0
                                    

Celine's POV

"Miss Sy may iuutos po ba kayo?"

Tanong sakin nung secretary

"Ah pakitimpla nalang ako ng machiatto. Salamat"sagot ko naman sakaniya

Di parin ako makapaniwala

Na sa loob ng building na to 

Nandito ang taong kinamuuhian ko..

Taong minahal ko

Arrg kaya pala nung umpisa palang ay kinakabahan na ako.

Hayyst..


"Hoo kalma Celine . Kalma lang . Nandito ka para maghiganti .. hindi para balikan siya.. hindi mo na siya mahal oka hindi na. HINDI NA!"

Biglang bumukas ang pinto.

"Anong Hindi na?" Ah ano ba bat ang malas.!

"Ah wala. At tsaka bakit ka pumapasok dito ni wala man lang katok huh,?"

"Baka nakakalimutan mo ako ang president ng kompanyang ito."

Aba

"At baka nakakalimutan mo auntie ko ang dating may ari ng kompanyang pinagtatrabahuan mo?"

"Huh.."

"Kung sabagay hindi mo pa pala alam. So sad to know. Mahiya ka dahil may contact parin siya sa may ari ng kompanyang to"

"Teka , dati lang naman ah "

"Hindi mo ba narinig? May contact parin"

Pero hindi na siya nagsalita at biglang nagseryoso yung mukha niya.

Parang... may sinasabi siya sakin through his mind.

"Seling"

"Who are you to call me that way?!"

"Nagbago ka na nga talaga Celine,sobrang yaman mo na at nakapasok ka sa kompanyang to"

Tsk. Ito na ang ayaw ko

"Mr. President hindi pa breaktime para makipagdaldalan ka sa Vice president. At hindi to meeting para mag usap"

"Wow cold.. tell me, bakit ka umuwi dito sa Pilipinas"

Hindi ako nakapagsalita

Instead iniwas ko ang tingin ko sakaniya..

Bigla kong kinuha ang phone ko at dinial ang number nung secretary

"Uhm hello?wheres my coffee??"

"Ok.pakibilis kanina pa ko naghihintay eh"

"Mahilig ka talaga sa coffee no?"

Arrgh this guy..

Is so irritating!

"Ano bang sadya mo dito at nandito ka nang iistorbo huh?"

"Call me mr. President"

"Oww sorry Mr. President."

Iniiwasan ko na nga siya patuloy parin siya sa pangungulit..

"Celine, pwede ba tayong mag usap mamaya .sa tabi ng building na to dun sa sikat na cafe"

"How come?"tnong ko sa kaniya with fake smile

I want him to feel my coldness

"Oh come on celine . Sigurado naman akong alam mo ang dahilan at ang magiging topic"

"What? Did I know? Ano nga ba?"

Pagsisinungaling ko

"Basta pumunta ka mamaya"

"At bakit? Mr. President? Meeting? Bussiness thingy?"

"Nagbago kana,nakalimutan mo na ba ako?"

Tumayo ako at naglakad palapit sakaniya

"Ang alam ko lang ikaw ang president ng kompanya"

"Wala ka bang natatandaan sa ating dalawa ?sa relasyon natin wala ka bang alam?"

Relasyon? At talagang ipapaalala niya pa sakin huh?

"Relasyon? Yes i knew that . "

"Ah akala ko nakalimutan mona"

"Relation, you are my President and i am your Vice? Am i right mr. Lee?"

"Mamaya sa cafe,hihintayin kita after work"

"Pwede namang ngayon diba mr. President gaano ba kaimportante yan over bussiness"

Pang aasar ko

"Mas importante pa sa buhay ko celine,importante ka sakin"

Hell no. Ayokong ipakita sakaniya na affected ako

Matapang na ako

Hindi na ako mahina tulad dati.

Sorry Daryl kung mabibigo kita .

Paghihiganti talaga ang sadya ko sayo.

SORRY  ....

Unwanted RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon