Biker

3.Μις Φλογα

"βάλε μου ένα ρούμι" Απάντησα στον μπάρμαν με την μεγάλη γεννιαδα και τα μακριά μαλλιά αποφεύγοντας κατά αυτόν τον τρόπο την απάντηση του.

Ωστόσο το βλέμμα του ήταν επίμονο και αναγκάστηκα να βγάλω τις λέξεις που δεν ήθελα.

"είμαι ο Βιτορ, ο Βιτορ Ραμον Ροντριγκεζ, δύσκολο να με θυμάσαι λείπω χρόνια από εδώ, τώρα όμως επέστρεψα."

Λένε ότι οι μπάρμαν είναι οι καλύτεροι ψυχολόγοι και οι καλύτεροι φίλοι ενός άντρα και κατά πάσα πιθανότητα ακούνε χωρίς να μιλάνε, ακούνε χωρίς να απαντήσουν.

"Σε θυμάμαι πιτσιρικά,είχε γίνει χαμός με την υπόθεση σου" είπε και συμπλήρωσε "καλώς ήρθες πίσω"

Είχα καιρό να δω βλέμμα να μην με κρίνει και με εξέπληξε, η νύχτα φαινόταν ότι ήταν μεγάλη και ακόμα δεν είχα σερβιριστεί το πρώτο ρούμι.

"ορίστε το ρούμι" είπε προσφέροντας μου το ποτό μου και δίπλωσε τα χέρια σαν να ήθελε να μάθει όλη μου την ζωή.

Τα είπαμε για αρκετές ώρες και αρκετά ποτά αργότερα είχα αρχίσει ήδη να χανομαι μέσα στο αλκοόλ, τόσα χρόνια μακριά από αυτό ήταν αναμενόμενο.

Το μόνο σίγουρο ήταν πως είχα βρει έναν καλό φίλο και ένα ακόμα καλύτερο στέκι.

Αργά τα ξημερώματα άνοιξαν οι πόρτες με τα μαύρα τζάμια και μπήκε μια παρέα 5 ατόμων στο μαγαζί, εν αρχή φάνηκαν
Άγνωστοι μεταξύ αγνωστων που ήρθαν για ένα after ποτό.

Γύρισα και τους κοίταξα, όχι γιατί ήθελα να δω ποιοι ήταν αλλά η φασαρία του μαγαζιού αντικρουστηκε με αυτή του δρόμου και τράβηξε την προσοχή μου.

Η παρέα αποτελουταν από 3 άντρες και 2 γυναίκες κοντά στα 25-30, η μια από αυτές μου έκανε εντύπωση η κίνηση του σώματος της και τα μάτια της μου ήταν γνώριμα, ήμουν όμως πολύ ζαλισμένος για να θυμηθώ τι ακριβώς ήταν αυτό που μου θύμισε.

Ο μπάρμαν με την βραχνη του τράβηξε την προσοχή μου πάλι και πάλι καλά αφού ήδη είχε περάσει ένα πενταλεπτο που τους κοιτούσα και δεν ήθελε φασαρίες στο μαγαζί.

Άρχισε από μόνος του να μου λέει για αυτούς, για όσους ήξερε δηλαδή ότι ήταν γονοι πλούσιων οικογενειών από το κέντρο και έρχονται εδώ γιατί μόνο εδώ μπορούν να βρουν κόσμο τέτοια ώρα.

Στο επόμενο ποτό η κατάσταση ήταν υπερβολικά απελπιστικη και τα χάλια μου ασηκωτα μέχρι που καθίσε δίπλα μου μια γυναίκα λίγο μεγαλύτερη από μένα.