Fight against Love

თავი6

ჯიმინმა გამომხედა მიყურებს გაფითრებული სახით თითქოს რაღაც საშინელება მოხდა და მას ეშინია....თითქოს მკარგავს და არ უნდა რომ წავიდე..... ისევ ისე ალერსიანად მეხუტება ხმაამოუღებლად ნაზად და გამეტებით უცემს გული...

-ეი ჯიმინ კარგადხაარ?

-კიიკიი‒არმშორდება და ნაზად მპასუხობს

-რას აფერისტობ ბიჭო ვერავის ვერ მოატყუებ ჰაჰ‒ჩავიცინე

-არგჯერა ჩემი???‒აკანკალებული ხმით მპასუხობს

-აფერისტკა ეს ნწნწ არმჯერა‒თავს ვაქნევ. უცებ ჯიმინი მიცილებს და პირდაპირ თვალებში მიყურებს

-თვალებში ჩამხედე და მითხარუ რომ შენი გულისთვის არ ვღელავ?

-ჰაჰ ჩემი გულისთვის რატო უნდა იღელვოო?‒თითქოს ზიზღით შევხედე
უცბათ ჯიმინს ცრემლები გადმოსცვიბდაა ისესაყვარლად.....შეტრიალდა და განაგრძო გზა

-ჯიმინ ჯიმინ!! არწახვიდე‒მივირბინე მასთან შემოვატრიალე და მაგრად ჩავეხუტე როგორც თვითონ მეხუტებოდა...უცებ გული აუფეთქთასავით შეკანკალდა ჩავეხუტე თუარა....ალერსიანად ვეხუტებით და თითქოს ორივე რაღაცას ვგრძნობთ

-ემილი...

-გაჩუმდი უბრალოდ ჩამეხუტე‒გავაწყვეტინე და ტუჩებზე ხელი ჩამოუსვი

-ჯიმინ ეს რაარის შენიაზრიუთ? სიყვარული???

-ეს ისარიც რაც ჩვენ გვაკავშირებს ეს ის არის რაც ჩვენ გვინდოდა და ვგრძნობდით უბრალოდ აქამდე ვერ გაგვიგია რაარის.......

-უიჰჰ...
ალბათ ერთი ორი წუთი ვეხუტებით თითქოს მოვედით გონზე და ორივე გავშორდით ერთმანეთს ჯიმინი თავდახრილი წავიდა....

დილით გვირეკავს ჯინი

-ჰეი ანა დღეს ჩვენი თაეს დაბადებისდღეაა!! მოხვალთ

-ღმერთო მაგას რა დამავიწყებდა ისედაც უნდა მოვსულიყავიათ‒წამოაყრანტალა მეკიდე თავში ვირტყავდი ხელებს