Fight against Love

თავი8

ვფიქრობ ეს თავი ძალიან მოგეწონებაათ

როდესაც მე და ჯიმინი დავბრუნდით საავადმყოფოში შევედით ექიმთან და ანაკიზების პასუხები ვთხოვეთ.......

-ემილი,მომისმინე‒მეუბნება ექიმი.

-დიახ გისმენთ‒თითქოს ნერვიული და თან აცანცარებული ხმით ვპასუხობ

-ემილი შენი დაავადება ძალიან საშიშია

-კიმაგრამ‒ჩაერია ჯიმინი

-გთხოვთ დამამთავრებინეთ‒ექიმი თან ნერვიულოს თან ეშინია თქმის ვატყობ

-პარკინსონის დაავადება გჭირთ თუმცა ადრე არ გაწუხებდათ.....შესაძლობა სრული სხეული დაგეიქვითოთ და სამწუხაროდ ვერასოდეს შეძლოთ სიარული....‒ეს მითხრა ჩუმად აკანკალებული ხმით და თავი შეატრიალა

-ა..რა ეს შეუძლებელია მეე...მე როგორ შეიძლება....არა ექიმო თქვენ ტყუით‒ვამბობ გაოცებული აკანკალებული ხმით და ცრემლები მომდის ამდროს კი შევხედე ჯიმინს ჯიმინი ცრემლებს ვერ იკავებს და თვალს მარიდებს

-ემილი თავს უნდა მოერიო....‒მეუბნება ექიმი და ჩემსკენ ტრიალდება

-გმერთო ნუთუ არ შეიძლება მოვრჩე რამე გამოსავალი არ არსებოობს??‒ტირილით და ხმამაღალი ხმით ვეუბნები

-შესაძლოა გამოსავალი არსებობს მაგრამ თუ თქვენ თავს არ მოერევით და არ იმკურნალებთ შესაძლოა....‒ამ ნათქვამზე ჯიმინმა ტირილი ვერ შეიკავა და გარეთ გავიდა მეც მინდოდა ადგომა მაგრამ წამოდგომის დროა ფერები ამებლანდა და ძირს დავარდი ხმა ჯიმინმა გაიგონა და შემობრუნდა ხელში ამიყვანა და დამაწვინა

-ექიმო რაუნდავქნათ რაჭირს??‒პარკინსონის დაავადებას ფეხების პარალიზებაც შეუძლიათ ამიტომ მოუვიდა ასე..

-არაფერია საშველი? ახლავე დავიწყებთ მკურნაკობას ოღონდ გვითხარით რაუნდა გავაკეთოთ‒ეუბნება ჯიმინი შეშინებული აცრემლიანებული გაფართოებული თვალებით და ცრემლს იწმინდავს